Arte

ARTE BARROCO

O estilo barroco ten lugar durante o século S.XVII. O contrario co renacemento, que se basaba no equilibrio, na perfección, na medida, no barroco predomina o sentimento fronte a razón, o pathos sobre o ethos. Gran dinamismo, contrastes, curvas, contracurvas, paixón, sentimento…
É tamén unha época moi pesimista, e de crisis, a Igrexa era o único mecenas do arte.
Continuamostamén ca Contrarreforma, intentando recuperar os seus fieles, expresando ese sentimento relixioso, con imaxes sangrantes, con dor e sufrimento, como o Cristo de Montañés.
Gian Lorenzo Bernini (1598-1680)
É o máximo representante do Barroco europeo. Con él Italia volve a ser a gran creadora, e un gran centro cultural.
Este autor é un gran xenio polifacético, é pintor, arquitecto e sobre todo destacoucomo escultor.
Foi contratado no 1624 por Urbano VIII e posteriormente por Barbieri.
Tuvo un gran éxito en vida, con moitisimos encargos.
O Baldaquino de San Pedro (1624)

Mandado facer por Urbano VIII. Faltaba señalar con algo especial a tumba do apostolo, pero tiña a dificultade de que no podía tapar nin dificultar o paso da ábside central e o mesmo tempo resaltar o altar e darllemáis énfase a cúpula de Miguel Anxo.
Entón fai un templete, pero suficientemente diáfano para que poidamos ver o altar.
Mide 28.5 m, e está feito en bronce, que foi sacado do Pantheon de Roma.
Sustentado por catro columnas salomónicas helicoidais, que recordan ás columnas que tiña a basílica paleocristiá de San Pedro extra muros. Chamanlle así porque serían como as que estaban no templo de Salomón.Bernini as recupera, e desde aquí vanse utilizar por toda Europa.
Estas aséntanse sobre un podium e levan incisión xeométricas e follas de luz, e ramas de olivo (4).
As columnas sosteñen un entaboamento percorrido por unhas “teas de seda”, as que imita casi hasta no movemento. O longo hai abellas, que son o símbolo da Urbano VIII e da familia Barbieri. De cada lado saen 4 volutas que se unenpara sustentar a coroa. Nos lados hai e no medio uns puti que levan a coroa e as chaves de San Pedro.
A parte superior foi proxectada por Borromini e o fixo máis creativo, que tamén fixo a cúpula da universidad de Roma nunha impresionante espiral. Utiliza materiais máis pobres e fáciles de traballar, o contrario Bernini utiliza marmol, pedra, é máis comedido xa que era o escultor dopapado.
Esta mágnifica obra é unha mezcla de arquitectura e escultura, xa que mezcla funcións das duas artes.
A Praza de San Pedro

Encárgalle facer unha praza para albergar celebracións masivas e que tivera unha gran visibilidad, xa que o papa tería que ser visto dende todos os lados cando saíra a loggia.
Entón fai dous brazos converxentes nunha elípse enorme, cunha simboloxía: serían comoos brazos da igrexa que abraza os seus fieis. Esta proxectada con doble columnata de 4 filas de columnas toscanas, deixando unha máis ancha no medio. E termina cunha balaustrada con unha serie de figuras, chamadas acróteras, de santos, profetas, papas… (son unhas 140 figuras).
Él había proxectado outra columnata pechando a praza, xa que pensaba que era millor que os fieis accederan por pequenascalles e así asombraríanse máis ó velo, pero isto nunca o chegou a facer.
Mide 340 por 240m e as columnas miden 15 metros de alto.
No medio da praza hai un obelisco, traído de Exipto por o papa León, e tamén proxectou as fontes dos laterais, como se foran os focos da elipse.

Escultura:
Bernini trata a escultura con moitisimo dinamismo e movemento, onde predomina a línea diagonal, a vida, oescenográfico…
Todas as esculturas barrocas teñen un carácter teatral.
Fai obra de todo tipo e trata todos os materiais, pero sobre todo mármore e bronce. Algúns dín que Bernini xunto con Miguel Anxo son os millores escultores que houbo.
Parte do helenismo grego ó clasicismo tardío.
Se dí que é un home virtuoso. Con él o sumun chega ó extremo.

Apolo y Dafne (1622)
´
É unha das súas...