gallego

17.

Pasa rio, pasa rio,
Có teu maino rebulir,
Pasa pas' antr' as froliñas
Color d' ouro e de marfil,
A quen c' os teus doces labios
Tan doces cousas lle dis.
Pasa, pasa, mais non vexan
Quete vas á ó mar sin fin,
Por qu' estonces ¡ay! probiñas!
Canto choráran por tí!
Si souperas qu' estrañeça,
Si souperas que sofrir,
Desque dél vivo apartado
O meu coraçon sentiu!
Tal m' acoden assoidades
Tal me queren afrixir,
Qu' inda mais feras m' afogan,
Si as quero botar de min,
Y iay! que fora das froliñas
Vendote lonxe de si
Ir pó la verde ribeira,
Da ribeira dó Carril!

Pasa,pasa caladiño,
Có teu manso rebulir,
Camiño dó mar salado,
Camiño dó mar sin fin,
E leva estas lagrimiñas
Si as de chegar por ali
Pretiño dos meus amores
Pretiño dó meu vivir.
Ay! quenlagrimiña fora!
Prá ir meu ben unda tí...
Quen fixera un camiñiño
Para pasar, ay de min!
Si o mar tibera barandas
Forate ver á o Brasil;
Mais ó mar non ten barandas,
Amor meu, por dond' ey d' ir?POEMA 26
—Vente, rapasa,
Vente miniña,
Vent' á lavar
No pilon d' á fontiña.

Vente, Minguiño,
Minguiño vente,
Dóuche sinon
Pó-Io demo do dente.

¡Qu' augua tan limpa!
Que rica frescura!Vent' á lavar
Qu' é un primor, criatura

Válganos Dios
Que si auguiña n' hobera,
Lama este corpo
Mortal se volvera.

Vinde á lavárvos,
Andá lixeiros,
A cara pirmeiro
Dimpois os peïños.¡Ay! que miniña!
Que nena presiosa,
Dempois de lavada
Pares' un-ha rosa.

Y este miniño
Que teño no colo,
Dempois de lavado
Parec' un repolo.

¡Ay! que tan cuco!
jAy! que santiño!
Ven ôs meusbrazos
Dareich' un biquiño.

Olliños de groria!
Cariña de meiga!
Apértame ben
Coraçon de manteiga!

Corre, corre
A qu' Antona te peite,
Corre, daráche
Un-ha cunca de leite.

Corre, correA teu pai, Mariquiña,
Que come cebola
Con pan e sardiña.


II.

—Válgate Dios
Qu' inda os figos son duros!
Mais que fartiña
En estando maduros!

El e mais éu
Y á comadre d' abaixo,...