Los delfines
Fáciles de tratar, os osos son un dos animais máis populares nos xardíns zoolóxicos. O rei Ptolomeu II do Exipto (285-246 a.C.) tiña unexemplar no seu zoolóxico, en Alexandría [Cómpre referencia].
Clasificación
Phipps foi o primeiro a describir este animal como especie distinta: Thalarctos maritimus (Phipps, 1774). Outros nomesxenéricos foron despois propostos, tales como Thalassarctos, Thalarctos e tamén Thalatarctos. Tendo como base feitos relativos ao cruzamento de osos pardos con osos polares, en xardíns zoolóxicos,estabeleceuse o nome Ursus (Thalarctos) maritimus para esta especie. Máis tarde, debido a interpretacións paleontolóxicas e evolutivas, foi proposta por Kurtén (1964), a integración de Phipps (1774), como aautoridade da especie. Finalmente, o nome Ursus maritimus pasou a ser utilizado até os nosos días, debido a promoción feita por Harrington (1966), Manning (1971) e Wilson (1976) [1].
Pénsase que osprocionídeos e os úrsídos se ramificaron hai preto de 30 millóns de anos. O oso de óculos formou unha rama á parte en torno a 13 millóns de anos atrás. As seis especies actuais do xénero Ursusorixináronse hai uns 6 millóns de anos. O oso pardo e o oso polar diverxiron dun ancestro común hai cerca de 2 millóns de anos e o cruzamento entre as dúas especies xera descendentes fértiles. A perda de dentesmolares típicos do oso pardo deuse hai 10 ou 20 mil anos. O feito de xerar híbridos fértiles pode levar á conclusión de que o oso polar é unha subespecie do oso pardo.
A maioría dos cientistas nonrecoñece subespecies de oso polar. O IUCN/SSC Polar Bear Specialist Group (PBSG) contabiliza 20 grupos poboacionais, en canto que outros científicos apuntan aos seis grupos seguintes:
* Mar...
Regístrate para leer el documento completo.