Micromachismos

- Introducción:

- Paisaxe lingüística:

- Micromachismos: Este termo foi acuñado polo psicoterapeuta Luis Bonino, que engadiu a partícula micro ao termo machismo co significado de imperceptible, non de pequeno. Así pois, os micromachismos non son “machismos pequenos”, senón que o machismo nestes usos non se ve a simple vista por estar moi arraigado na sociedade concreta na queaparecen. “Pequenos, case imperceptibles controis e abusos de poder case normalizados que os homes executan permanentemente. Son hábiles artes de dominio, manobras e estratexias que, sen ser moi notables, restrinxen e violentan insidiosa e reiteradamente o poder persoal, a autonomía e o equilibrio psíquico das mulleres, atentando ademais contra a democratización das relacións. Dada a súainvisibilidade exércense xeralmente con total impunidade” (Bonino, 2004: 3). O uso sexista da linguaxe, as bromas e chistes de contido sexual referidos ás mulleres, a defensa dos celos como parte inherente do amor, o control sobre a parella (horarios, actividades, relacións sociais, citas…), a falta de responsabilidade sobre las tarefas de coidados u o traballo doméstico, os silencios desprezativo utilizadoscomo forma de manipulación, a intimidación, os comentarios ofensivos, la desautorización y la desvalorización, el chantaxe emocional, el control económico, el paternalismo… (Bonino, 2005: 98-100).

- Estereotipos sexuais: (foto presentación ''os estereotipos tamén son violencia machista'')



- Iconas estereotipadas (iconas dos baños home/muller, iconas aparcadoiros): Foto 1: Nestaprimeira foto vemos claramente como, a pesares de haber estratexias icónicas alternativas para a representación da división sexual, aínda se opta pola representación do que tradicionalmente se coñece como indumentaria de home ou de muller. Isto é un espello da distribución binaria da sociedade, na que non todas as persoas se senten representadas ou cómodas. Ao mesmo tempo atende a norma social de queas mulleres e os homes levan roupa diferente (eles nunca levarán saias/vestidos por convención social); e ademais elas, aínda cando levan pantalóns, utilizan o aseo da icona con saia. Foto 2: Nestas fotografías tiradas de Korea e Alemaña, vemos un dos máis clásicos estereotipos da feminidade: a incapacidade de levar a cabo certas tarefas relacionadas cun comportamento autónomo tradicionalmentereservado ao home. Dende o punto de vista das sociedades patriarcais como na que nós vivimos, resulta tremendamente útil outorgar como naturais á muller as actividades relacionadas unicamente cos coidados: coidado da familia, do fogar, etc. Mentres todas aquelas tarefas relacionadas coa individualidade e autonomía serán outorgadas unicamente ao home, de aí a necesidade de crear prazas de aparcadoiromáis amplas específicas para mulleres. Como todos sabemos, as mulleres non saben conducir. Foto 3: Mais non é necesario viaxar a Korea ou Alemaña para ver iconas estereotipadas dun xeito moi similar. No mesmo centro comercial As Cancelas, en Santiago de Compostela, atopamos estas prazas de aparcadoiro deseñadas específicamente para familias. Mais unha vez vemos que a icona representa unicamenteun tipo de familia: familia biparental e heterosexual, fomentando o deseño tradicional de familia propio das culturas patriarcais.

- Papel de responsabilidade atribuído á muller (anuncios e iconas representando estrutura familiar tradicional) Foto 1: nesta fotografía vemos como as iconas máis habituais seguen a outorgar papeis moi determinados ás mulleres. Con esta iconaresulta evidente como á muller se lle outorga o papel dos coidados familiares. Deste xeito, a pesares da situación ter cambiado relativamente nas últimas décadas a este respecto, vemos como a linguaxe presente no día a día segue orientada cara esta perspectiva tradicional, ralentizando os posibles cambios cara unha situación de igualdade total. Foto 2: Nestes anuncios de aluguer é visíbel esta...