pel de lobo

Selecciona e define o fragmento de espazo que representa cada imaxe e da a entender a que distancia da escena se atopa o espectador.
- GRAN PLANO XERAL (G.P.X): o entorno adquire mais importanciaque os personaxes. Ten, fundamentalmente, un valor descritivo e se emprega para situar a acción nun espazo concreto.
- PLANO XERAL (P.X): centra a acción nun pequeno grupo de personaxes en un espazoconcreto.
- PLANO AMERICANO (P.A): empregase xeralmente en movementos centrando a atención na acción que se esta a desenvolver. Chega ata os xeonllos.
- PLANO MEDIO (P.M): permite relacionar ospersonaxes entre eles e apreciar as súas reaccións. Chega ata a cintura.
- PRIMER PLANO (P.P): centra a atención na expresión do personaxe. Aínda que pode chegar ata o peito o normal é que chegue ata opescozo.
- PRIMEIRISIMO PRIMEIRO PLANO (P.P.P): acentúa a intensidade da expresión do primeiro plano. Ocupa unha parte da cara.
- PLANO DETALLE (P.D): amosa un elemento significativo ou unha parte doelemento.



Os recursos mais empregados para estruturar o tempo nas narracións son: a elipse, o ralenti, o flash-back e o flash- forward.
- ELIPSE: consiste en omitir da narración todo aqueloque se pode intuír ou que é pouco importante.
- RALENTI OU CAMARA LENTA: consiste en explicar unha acción empregando mais tempo do que realmente transcorre. Nun ralenti, as imaxes multiplícanse ou vena acción ralentizada, e amosa todos os detalles, para recrearse na súa beleza ou na sua forza expresiva.
- FLASH-BACK: é un salto ao pasado.
- FLASH-FORWARD: é un salto ao futuro.
Ambos os dousempréganse para explicar ao espectador feitos que son fundamentais para o argumento, pero que suceden fora do tempo no que transcorre a historia.

- FOTOGRAMA: é cada unha das fotografías que seimpresionan sobre a película cinematográfica. É a unidade básica; non se pode descompor en elementos menores.
- PLANO: é a unidade básica dun relato audiovisual formado por un conxunto de fotogramas....