Pigmalion Efektua

PIGMALION EFEKTUA: LABURPENA
Gure igurikapenek besteengan duten eragina edo efektua, eta alderantziz besteen igurikapenak guregana duten eraginari deritzo Pigmalion efektua literatura psikologikoan.Gai honen inguruan ikerketa ugari egin dira, gehienak ikasle-irakasleen eraginaren inguruan. Eragin honi buruz zenbait datu bazeuden, baina Rosenthal-ek susmatu zuen beharbada bere hipotesieneraginez berak modu batean jokatzen zuela bere subjektuekin.
Hainbat ikertzaile aztertu dute aukera hori, Rosenthal eta Rubinen ikerketen (1978) emaitzak igurikapenen eragin sendoa erakutsi zuten. Halaere, lehenago animaliekin egin zituzten ikerketak, kasu honetan Rosenthal eta Fodek (1963). 12 ikertzaile hartu zituzten subjektu bezala, 5 arratoi eman zizkieten bakoitzari eta labirinto batetikateratzea lortu behar zuten. Ikertzaileen erdiari arratoiak bere zereginetan onak zirela esan zioten, eta beste erdiei kontrakoa. Emaitzak honakoak izan ziren: Onak zirela uste zuten ikertzaileenarratoiek askoz hobe ebatsi zuten ariketa besteek baino. Urtebete beranduago ikerketa errepikatu eta emaitza bera izan zen.
Hori ikusita, irakasleek ikasleengan dituzten igurikapenen eragina antzekoa izangozela pentsatu zuten eta "Pigmalion ikasgelan" (1968) liburua idatzi zuten, zeinak gai honi buruzko ikerketa ugari sorrarazi zituen. Liburu honetan, eskola publiko batean egindako ikerketak jasotzendira. Horretarako, irakasleei adimen froga batzuen arabera ikasle onak eta txarrak zeintzuk ziren esan zieten, baina benetan ausaz hautatutako ikasleak ziren. Zortzi hilabete eta gero ikasle "onak"garapen handiago lortu zutela baieztatu zuten. Esan dudan bezala, liburu horren abian ikerketa ugari burutu ziren, hauek esanguratsuenak izan ziren: Palardyk neska eta mutikoen irakurmen frogekin emaitzabera lortu zituen, Dowrichek igurikapenen eragin positiboa aztertu zuen, eta aldiz, Dwek eta Reppuccik eragin negatiboa.
Nahiz eta ikasle irakasleen arteko erlazioa aztertu den batez ere, ez dugu...