Armando Palacio

Armando Palacio Valdés 

(Entralgo,(Llaviana) Asturies, 4 d'ochobre de 1853 - Madrid, 29 de xineru de 1938) foi un escritor y críticu lliterariu español, pertenecienteal Realismu del sieglu XIX.

Educóse n'Avilésfasta 1865, añu nel que se treslladó a Uviéu a vivir col so güelu pa estudiar el bachilleratu, lo que, daquella, facíase nel mesmu edificiu de la Universidá.  Ellílleó na biblioteca la Iliada, d'Homero tornada en versu blancu por José Mamerto Gómez Hermosilla, que lu impresionó fuertemente y abrió'l so interés polalliteratura y la mitoloxía;. Daquellaformó parte d'un grupu de mozos intelectuales mayores qu'él de los que se consagraron a la lliteratura Leopoldo Alas y Tomás Tuero, colos qu'entabló una especial amistá.

Tres algamar el sotítulu de bachiller n'Artes en 1870, decidió siguir la carrera de Lleis en Madrid, que finó en 1874. Perteneció a la tertulia del Bilis club xuntu con otros escritores asturianos. Dirixóla Revista Europea, onde espublizó artículos que llueu esbilló en Semblanzas literarias (1871). Tamién hai bonos retratos lliterarios en Los oradores del Ateneo(1878) y en El nuevo viaje alParnaso (1879).

Diose a conocer como novelista con El señorito Octavio (1881), pero ganó la celebridá con Marta y María (1883). Ente toles sos obres, Palacio Valdés prefería Tristán o elpesimismo (1906), cuyu protagonista encarna'l tipu humano que fracasa pol negativu conceutu que tien de la Humanidá.

Armando Palacio Valdés foi un gran creador de tipos femeninos y yera bonu na pinturacostumbrista; sabía tamién bosquexar personaxes secundarios. Al contrariu qu'otros autores concede al humor un papel importante na so obra. La so obra ta enforma tornada, especialmenteal inglés, y igualmente apreciada fuera d'España; ye seguramente xuntu aVicente Blasco Ibáñez l'autor español del sieglu XIX más lleíu nel estranxeru. El so estilu ye nidiu ensin...