Arte
HISTORIA DA ARTE
1.Ábsida: recinto en forma semicircular no que remata un apousento, unha igrexa ou unha nave. Cabeceira da nave central. ( Parte sobresaliente de la fachada posterior de una iglesia).
Altorelevo: escultura realizada sobre unha superficie da que sobresae máis da metade do seu volume.
Aparello almofadado: de sillares labradosnos que as xuntas están refundidas, moi empregado no barroco.
Aparello de cachotería:*mampostería pedras pequenas unidas con argamasa.
Aparello de cantería,perpiaño:*sillería pedras talladas de forma rectangular unidas en seco.
Arcobotante: arco que transmite o empuxe das bóvedas a un contraforte situado no exterior do edificio. Moi usado na arquitectura gótica.
Arco apuntado ou oxival :moiutilizado no gótico, formado por dous segmentos de círculo de igual raio e inferiores a un cuarto de circunferencia.
Arco de ferradura: arco formado por unha sección circular maior que a semicircunferencia. É característico da arquitectura musulmá, ainda que xa era usado polos visigodos.
Arco de medio punto: arco formado por unha semicircunferencia. Típico da arte romana e románica.
Arco defaixa faixón: arco que corta a bóveda de cañón en sentido transversal e serve para reforzala.
Queda a maneira de cincha. Tamén recibe o nome de perpiaño.
11. Arco formeiro: arco que é paralelo ao eixe lonxitudinal da nave dun templo e que comunica a nave principal coas laterais.
Arco peraltado: arco cuxa curva é máis alta que a metade da luz, que é a anchura máxima.
Arco rebaixado: arcocuxa curva é menor que a metade da luz.*
Arquitrabe: parte baixa do entablamento que se apoia no ábaco.
Arquivolta: moldura que serve de marco á cara frontal dun arco.(conxunto de molduras y ornamentación del frente dun arco). ( románico e gótico)
Baixorelevo:escultura realizada sobre unha superficie da que sobresae menos da metade do seu volume.
Baldaquino:estructura en forma de dosel ( imita átela) sobre catro apoios.*
Balaustrada: barandilla formada por balaustres- pequenas columnas que forman barandillas de balcones*
Baptisterio:lugar dun templo cristián onde se atopa a pila bautismal. Fóra da igrexia.
Base:parte inferior dunha columna sobre a que se asenta o fuste.
21. Bóveda de aresta: bóveda xerada a partir do cruzamento de dúas bóvedas de cañón.
Bóveda de cañón: bóvedacuxa cuberta é unha media circunferencia.
Bóveda de cruz:( a que refuerza a súas aristas cun nervios)*, bóveda formada por dous arcos apuntados que se cruzan en diagonal formando os nervios, cunha clave común.
Canon:Conxunto de regras que regulan as proporcións da escultura ou da arquitectur, de acordo cun modelo ideal establecido. É propio do período clásico. O canon permite establecer aharmonía entre cada unha das partes dunha obra e a súa totalidade a partir dunha determinada extensión ( módulo, cabeza, etc.).
Capitel composto:orde arquitectónica romana que mestura elementos do xónico ( volutas) e do corintio ( follas de acanto).
Capitel corintio:decorado con follas de acanto en voluta( unha das tres ordes arquitectónicas da Grecia clásica).
Capitel dórico:sinxelo eliso, (fuste acanalado, con arestas de cantos vivos, pertenece a unha das tres ordes arquitectónicas da Grecia clásica).
Capitel xónico: volutas decoran su capitel( unha das tres ordes arquitectónicas da Grecia clásica).
Ciborio: torre de planta cadrada ou octogonal que se levanta enriba do cruceiro dun templo cristián para que entre luz.( corpo cilíndrico que sirve de base á cúpula e quedescansa sobre arcos torales e pechinas).
Claroscuro:técnica pictórica que consiste no uso de fortes contrastes entre as zonas iluminadas e escuras coa finalidade de resaltar volumes e crear profundidade.
31. Clave dun arco: peza que pecha un arco.
Color primaria:azul ,vermello e amarelo, triloxía de cores de cuxas combinacións forman a inmensa derivación de tonos.
Color secundaria ou...
Regístrate para leer el documento completo.