AS COUSAS CLARAS de Xosé Neira Cruz

AS COUSAS CLARAS
Roberto, Nanda e Marga foron á hospital a interarse polo profesor Mon pero o mellor era que marcharan segundo Fina, a directora do instituto, e que avisaran aos compañeiros de que non foran a visítalo ata que comenzara a súa recuperación.
Era unha noite moi fría, no autobús de regreso a casa, Marga non dexicaba de pensar na traxedia de Mon e que tiña a todos co corazónencollidos.
Ao chegar a súa casa a súa nai coma sempre comenzou cos seus reproches por non avisar da tardanza. Ela sempre pensaba en desgrazas e lamentábase continuamente. Como chegara con moito frío foi cara a cociña a tomar un vaso de leite quente e aproveita para comertarlle que con respecto ao profesor non cambiara a súa situación. Para a súa nai non era de estrano que estivera nesa situación poisxogara co lume.
Marga non entendía coma era posible que algunha xente era capaz de xolgar aos demáis sen mirarse eles mesmos e máis nesta ocasión na que Mon estaba a debatirse entre a vida e a norte.
A relación entre elas era mala, instalárase un silencio dende había anos, o que facía que Marga se sentirá culpable pois esa situación as ía levar a un distanciamento total no que tira que optarpor pasar máis horas fora da casa, marchar co seu pai e con Ana o ir a vivir pola súa conta na cidade ben distante. A pesar de que tiña as súas razóns, sabía que si dera un pouco o seu brazo a torcer a situación cambiaria un pouco e facería que a súa nai se sentirá escoita e compendida, pero non era capaz de tanta hipocresía.
A súa nai non acababa de aceptar que fose un “adefesio• coma ela achamaba, as súas pintas non cadraban co prototipo de filla modelo: vestía saias longas, zapatóns, xerxeis estirados, pelos desordenados e un piercing no nariz, declarábase atea e interesada na política a por riba aceptaba co bos ollos a nova relación sentimental do seu pai con Ana, e dicir todo o contrario que as fillas da tia Aurora: pijas, impecables no seu vestir e falaban en baixo.
Marga chegou asentirse culpable do matrimonio do seus país, pois non entendía que lle vira o seu pai a sua nai para namorarse e casar con ela, tal ves fora un despiste dun encontró sexual que prercipitara a voda, máis ela sabía que nacera ano y medio despois daquel casamento. Segundo o seu pai os celos enfermizos e infundados da súa nai, as contantes aprehensións e doenzas imaxinarias fixeran que xurdiran osenfrontamentos entre eles. Algunha razón tiña, a súa nai converterase nunha enferma que dependía de cantidade de fármacos. Vivía nun inferno persoal que lle facía ver a vida con ruindade e negatividade. Para ela as cousas se facían como “Deus manda” e no profesor Mon encontrábase así aos seus 35 anos por crebar as reglas establecidas.

Poucas semanas despois do inicio do curso, ía abrir un localcomercial situado fronte a saída do instituto, non se sabía moi ben ao que se ía dedicar pois tiña os cristais tintados de negro opaco, o que levou a moitas conxeturas, para Lara ía ser unha tenda de moda “grunge”, para Carlots, un ciber onde chatear e ata ligar, para outros unha libraría especializada en literatura do xénero negro, un tanatorio, unha tenda de maxia negra, pero ningúen acertara,pois tratábase dun sex-shop , de nombe “Eros”. A noticia correu coma a pólvora, abriría todos os día agás os luns de 7 do serán ata altas horas da madrugada, para entrar tiñas que ter 18 anos e mostrar o DNI. Todo un chasco para a mayoría dos alumnos agás para os repitores que tiñan esa edad que pasaron a ser os privilexiados, eles informaría dos productos que ofertaban, e pronto se falaba detallas, medidas, sabores. Pero pronto chegaron os enfrentamentos entre eles. A dirección viuse obrigada a tomar cartas no asunto, comprobou que a tenda tiña todas a licencias de apertura en regra e que cumpría escrupulosamente co requisito de impedir a entrada aos menores, trataron de presionar aos alumnos que podía entrar para que non o fixeran pero non o conseguiron, así que a directora, Fina,...