As Orixes Do Galego

Toda lingua, transmitida de xeneración en xeneración como un legado social,está sometida a un cambio constante. Entre os factores sociolingüísticos que contribúen á evolución das linguas, un dosmáis importantes é o cambio de lugar xeográfico dunha lingua, o que dá orixe aos chamados estratos lingüísticos, ademais dos fenómenos xurdidos do bilinguismo e as linguas en contacto. Os estratoslingüísticos son o substrato e o superestrato. O fenómeno do sustrato débese á introdución dunha lingua por pobos intrusos, lingua que despraza á lingua nativa, cuxas manifestacións prevalecen ou inciden nouso da lingua imposta por parte de falantes nativos. Polo tanto podemos definir o “sustrato” como a influencia exercida por unha lingua nativa sobre outra lingua implatada no mesmo territorio. Ofenómeno inverso é o superestrato, é dicir, a influencia que exerce a lingua dun pobo dominante sobre a lingua ou linguas indíxenas do dominado coa particularidade de que a lingua do conquistador desapareceadoptando a do conquistado, pero influíndo na evolución posterior da lingua nativa. Por exemplo, a lingua latina influída polos visigodos, os dialectos mozárabes da Península influídos polo árabe,etc.Nas orixes do galego temos que falar do sustrato prerromano composto por dúas grandes familias de linguas: as Preindoeuropeas que van dende antes do 800 a. C. e das Indoeuropeas a partir do 800-600a. C. As aportacións das máis antigas ao léxico galego foron as palabras que teñen a raíz car-: carballo; palabras con raíz mor-: morea; palabras da fala común ou presentes na toponimia: zamarra ouveiga.

En canto as influencias cabe subliñar as de orixe indoeuropea: o sufixo -ego: galego; o nome do noso país: Galicia; palabras como cabana, cabeceiro ou páramo. Tamén de procedencia celta:topónimos con terminación -(o)bre: Callobre; termos como cerveza, salmón, rodaballo...
Por otro lado imos tratar co proceso de latinización dividido en tres etapas: a primeira é o contacto dos nativos...