asdfasdfñasdflkajsddf.ajsbsdñfl.jabsdñfasdñflbjnañs-df asdfhñaosldhdf asd

Filosofía 1ºBAC
Tema 1: O saber filosófico

A filosofía e a actividade de pensar, tarefa que temos que realizar. Para orientarnos no mendo, pensar por onde ir, orientarse na realidade, pensamos para facer
Orixe histórico da filosofía
Nace en Grecia no século VI a.c. É a unión dos vocablos gregos “filos” (ciencia, búsqueda) e “sofia” (conocimiento, sabiduría) O que ten a sabiduría é o“sofós”
A filosofía aparece en Grecia porque había características especiais nos gregos: Intentaban explicar as cousas cos mitos. O mito é fantástico. Os deuses son representacións fantásticas da realidade. Esto derivou nunha relixión.
Esto ven da tradición, de relatos antiquísimos.
Idealiza o pasado, é acrítico (como os dogmas de fe), seres humanos con forzas sobrenaturais, divinización,personificación do proceso natural cos deuses. Fan propicia a realidade aos seres humanos, se transmite por vía oral, Homero as recolle e as pasa a escrito, Hesíodo recolle as tradicións en dous libros, a Tegonía: é a guía dos deuses e do seu funcionamento
A Teogonia e a Xénese son parecidas
A filosofía empeza cando alguén se plantexa a eliminación do mito por algo mais razoable (científico)
Porque en Greciadáse este cambio?
Circunstancia política: viven en cidades - estado (polis), introducen a democracia, permiten a critica, admiten pluralidade de deuses, doutrinas y ritos dispares.
Ao grego empeza a preocuparlle a búsqueda da verdade, para orientarse no mundo, como organizar a vida: todo para a felicidade
Pai da filosofía: Tales de Mileto
Vai ser o primeiro en realizar preguntas racionais.Pregunta polo mundo e quere resposta del. “si miro para a realidade e vexo que toda a realidade é distinta, hai algún elemento común que una toda a realidade? Di que si
Tenta ir mais ala dos sentidos .Ese elemento común (arché, o común a toda a realidade) para el é a auga.
Desde dous perspectivas pódese ver o conocimiento:
Sentidos: pluralidade, cambiante, o que parece ser
Razón: unidade,permanente, o que é
Enfrontamento entro uns, que defenden os sentidos, e outros , que defenden a razón:
Razón
Platón
Agostiño
Racionalistas
Sentidos
Aristóteles
Tomás de Aquino
Empiristas

O coñecemento necesita das dúas: razón e sentido.
Século V a.c.
Aparece Sócrates que plantexa que o maís importante é como temos que comportarnos. O que importa é vivir ben, felices. O sabio é o quesabe de si. Búscase a felicidade non a verdade

A filosofía separase en :
Teórica: saber por saber (mera contemplación teórica da realidade)
Practica (praxis): saber por vivir: Unha persoa (eu) – ética
Unha comunidade – política

Tipos de saberes:
Saber vulgar:
Subxectivo
Particular
Útil
Acrítico
Non rigoroso
Non reflexivo
Espontáneo
Prexuízo sobre as cousas (primeiro xuízosobre as cousas)
Conformista (acepta as cousas sen mais)

Saber científico
Intersubxectivo
Sectorial
Aproveitable
Critico relativo (critico ante unha irregularidade)
Rigoroso verificable
Progresivo (problema – solución, tende a avanzar)
Experimental ( teoría – experimento)
Como das cousas (busca unha explicación da realidade
Inconformista (como?)
Saber filosófico
Amor ao saberUniversal
Radical
Critico total
Rigoroso non verificable (non verificable porque non se pode experimentar cas “verdades”)
Causas ultimas (mira cara atrás, sempre son as mesmas preguntas pero con diferentes respostas, enrevesado)
Racional lóxica
Porque das cousas (por que?)
Inconformista absoluto

Características do saber filosófico
S. racional; fundamentase na razón (logos)
Global:valido para toda a realidade
Radical: que vai a raíz de todo
Practico: que hai que facer: Nivel individual – ética
Nivel colectivo – política
Autocrítico: a filosofía é a critica permanente
Desinteresado: aprender por aprender, non por facer algo
Sistemático: trata de ordenar a realidade, ten un método e estrutura de traballo, ten un vocabulario, etc.

Necesidade da filosofía...