Baixo o luar do acantilado (en gallego)

CAP.1:
Arno tiña a sensación que aos seus pais lle ocorría algo.
Ao día seguinte os pais de Arno foran asasinados e en dez minutos o inspector Lesoto sabía todo sobre Arno.
Arno facía a maletaporque non estaba seguro e marchaba para onda os seus tíos.
El pensou en que tío ou tia insoportable escollería.A fin escolleu un: o seu tío Curros.
Sobre o seu taboleiro, Arno encontrou un papel deseu pai, alí poñía:
Pomba dourada

Arno recordou que seguro que era a clave dalgún programa de ordenador e logo de intentalo unha vez tras outra conseguiuno:
MERLÍN

Entón comezou a falar nunhaimaxe osa pais de Arno sobre a súa investigación na cal descubriran que había unha rede informática paralela que estaba conectada a todos os ordenadores.
Seguiron falando e déronlle un programa paraatopar a Merlín o cal o axudaría e tamén lle dixeron que tiña que ir a Fisterra a xunta do mestre cego

CAP.2:

Emprende viaxe e descobre o mundo fóra da cidade, dos borrallas, semisalvaxes que sealimentan do lixo das cidades, en que lles impiden entrar, pois só admiten homes sans. Tres deles, o xigante Imaz, mudo e desdentado, a moza Gwendaill (que lle fai sentir algo novo) e o "tullido" encadeira de rodas, Arturo, recólleno cando se tira do "ferrocostero "en marcha ao decatarse de que o policía Lesotho e un home misterioso ségueno. Acompañan a Arno, unindose a un grupo de peregrinos aCampus Stellae ata a "Catedral". Pero seu perseguidor, Sowetto, xefe da organización clandestina que asasinara aos seus pais, consegue capturaro e con descargas eléctricas pretende que lle fale doprograma informático.

Cap.3:

Arno tardou recuperarse da lesión que tivera e pasáronselle moitas cousas pola cabeza cando estaba cos borrallas
Falaba , coma eles, os segredos que tiñan todos sobrea vida de cadanseu.
Un día Arno tomou a decisión de preguntarlle a Merlín unha cousa e dixolle que lle contara o de seus pais ao coxo e que o levaría onde el quixera.
A Arno non lle motivou moito...