Castelao

Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao, máis coñecido soamente como Castelao, naceu en Rianxo o 30 de xaneiro de 1886 e morreu no exilio —en Bos Aires (Arxentina)— o 7 de xaneiro de 1950. Foi unintelectua l comprometido coa terra galega e é un dos pais do nacionalismo galego. Ademais de médico, foi escritor, debuxante, caricaturista, pintor e político.
Aos tres meses do seu nacemento, o paiemigrou a Arxentina, polo que foi criado pola súa nai e os seus avós maternos. En 1895, con nove anos, emigrou xunto coa súa nai a Arxentina para vivir co seu pai. En 1900, a familia retornou aGalicia. De 1900 a 1903, Castelao estudou no Instituto Xeral e Técnico o bacharelato de Artes e, en 1903 comezou a carreira de Medicina na Universidade de Santiago de Compostela. Durante os seus anos nauniversidade empezouse a interesar polo debuxo e a pintura, e en especial pola caricatura, pola que anos despois sería moi coñecido. Licenciouse en 1909 e comezou a exercer a profesión de médico enRianxo, traballo que non lle gustaba moito. Isto, xunto con un desprendemento de retina que fixo que quedase case cego, levouno a deixar de exercer a medicina e buscar un traballo máis seguro comofuncionario no Instituto Xeográfico y Estatístico de Pontevedra. En 1912 casou con Virxinia Pereira Renda, con quen tivo ao seu único fillo Alfonso Xesús de Braga quen morreu aos catorce anos.
En 1916fundou, xunto a outros, as “Irmandades da Fala”, e en 1918 comezou a colaborar co xornal madrileño “El Sol”. Con Vicente Risco e Otero Pedrayo, entre outros, fundou a revista “Nós” arredor da que brotou avida política e cultural de Galicia entre 1920 e 1936. En 1926 foi nomeado académico de número da Real Academia Galega. En 1931 elixírono deputado como galeguista independente para as CortesConstituíntes da Segunda República, e participou na constitución do Partido Galeguista. Desde novembro de 1934 ata setembro de 1935 foi confinado en Badaxoz. En 1936 foi elixido, de novo, deputado na...