Comentario literario de 'a dona que eu am' e tenho por senhor'
Esta cantiga que comeza co verso ‘A dona que eu am’ e tenho por senhor’, e que é da autoría de Bernalde Bonaval, pertence ó xénero de amor e ao campo sémico da morte por amor. Se nos presenta unha situación de amor non correspondido ondepide a morte por non ver a súa ‘senhor’.A voz poética non pasa ao grao de entendedor.
Na primeira estrofa, o eu poético fai referenciaá súa ‘senhor’, que en realidade é a súa dona, e pídelle a Deus que a mostre para que el poida vela. Tamén dille que lle dé a morte en casode que non a mostre.
Na segunda estrofa, o eu poético dá constancia de que o único que ve é a súa ‘senhor’, e que sempre chora porela.
Na terceira estrofa, o eu poético dille a deus que lle deixe ver á dona máis bela que fixo entre todas as que coñece.
Na cuartaestrofa, pídelle a Deus (quen fixo que a voz poética amáse máis a súa dona que a él mesmo) lla mostre onde poida falar con ela.
Estacantiga está composta por catro estrofas de dous versos mais o refrán, que é invariable. A rima é consoante a, a, b. Os dous primeirosversos son de arte mayor e o refrán é de arte menor.
Finalmente, podemos dicir que se trata dunha cantiga de amor onde o campo sémico é amorte por amor, onde o amor entre a ‘senhor’ e a voz poética non é correspondido, e por consecuencia, pide morrer de man de Deus.
Regístrate para leer el documento completo.