Conflicto Lingüístico en Bélgica

CONFLICTO LINGUISTICO EN BÉLXICA
Bélxica está dividida en tres partes e en cada unha hai unha fala oficial distinta.
Créanse en 1970 tres comunidades culturais, de fala neerlandesa, francófona exermana, e tres rexións que non responden exactamente a esa división lingüística: Flandes, Valonia e a capital, Bruxelas. A demanda principal dos flamencos é a autonomía cultural mentres que os valónsinsisten na autonomía económica.
As diferenzas do idioma fixeron que historicamente as dúas rexións non se integraran.
En Belxica usouse o flamenco para referirse ao idioma neerlandés falado nestarexión, pero pouco despois eliminouse por completo este vocablo da lexislación para usar só o término neerlandés. O término flamenco sigue hoxe en uso para referirse ao conxunto de dialectos deFlandes.
En Flandes fálase coma lingua oficial o flamenco, en Valonia fálase o francés e despois está o alemán xa que na parte oriental do país hai ademais unha maioría de fala alemán constituída porunhas 70.000 persoas. Na capital de Bélxica, e ademais, capital de Europa, encóntranse os tres tipos de fala.
En Bélxica, os xóvenes coñecen ambos idiomas e tamén o inglés aunque esta, fálase máis naparte flamenca que na valona. En Flandes non dobran as películas e as series en inglés as ven subtituladas en neerlandés, no obstante algúns programas de humor, noticias, concursos e os debuxosanimados están dobrados. Por outro lado a televisión valona ofrece unha programación so en francés.
A convivencia dos diferentes idiomas tradicionalmente acarrea conflitos e é o francés a lingua predilectano sector administrativo.
O valón é unha lingua románica do norte, da mesma rama que o francés pero é diferente.
Fálase no sur de Bélxica nas provincia de Liexa, Bravante valón, Namur eLuxemburgo. É o idioma descendente do latín máis septentrinal de toda a familia lingüística. Non pódese confundir o valón co francés que se fala no sur de Bélxica. O valón non é unha fala uniforme.
O...