Corazón, memoria e tempo

CORAZÓN, MEMORIA E TEMPO
Gabriel Rei-Doval
O Corazón Portugués de Ramón Loureiro constitúe unha infrecuente e suxestiva invitación a entrar no mundo alegórico e emocional das terras deEscandoi e mailo seu espello ‘real’ de Ferrol e comarca, desde Sillobre ata Mugardos e desde o Castelo da Palma ata o peirao de Barallobre. Para min, mentres escribo estas liñas desde Oxford, este libro étamén unha invitación a recupera-la memoria, os ambientes e os sentimentos dunha paisaxe, por veces próxima, por veces imaxinaria, que fai esquecer un mundo cheo de balbordo e esquemas ríxidos.Ramón Loureiro estanos a invitar coa súa prosa fácil e áxil a conectar coa Voz sen nome, esa que ocultan as preocupacións do día a día e que buscamos, por veces ansiosamente, nas escuras noites deinverno. Non quere isto dicir que a súa sexa unha literatura plana ou ausente de matices. Pola contra, intégranos nun mundo onde conviven pantasmas e personaxes da rúa, nun imaxinario onde o real e omáxico se funden nunha fonda e longa aperta de trinta capítulos.
Ademais do morgado Marqués de Escandoi, que vertebra a obra de comezo a fin nun nivel a medio camiño entre a lenda, a historia e arealidade, chama fortemente a atención o Maratonista, ese personaxe que nos achega á realidade máis inmediata, ás tensións da vida diaria e á carreira como terapia. Ese personaxe que percorreinexorable e conscientemente as noites da Ferrolterra lembrándono-lo poder do traballo e a constancia como porta para acceder á maxia desde a realidade ‘ordinaria’.
É tamén o libro de Loureiro unhainvitación a valorar e recupera-los valores humanos, tan magoados e esquecidos hogano, e a loitar, desde a serenidade, pola súa dignificación. Entre eses valores, cobra especial importancia o mundodesaparecido da infancia e mailas ensinanzas dos maiores, cheas sempre de saudades e anhelos dun mundo fisicamente desaparecido, pero presente na emoción que, máis ou menos gardada, fica nalgún lugar da...