Cousas Comentario Critico

Alfonso R. Castelao
Iniciouse na narrativa coa colección de relatos curtos Un ollo de vidro en 1922. En Cousas, Retrincos e Os dous de sempre, establece un conxunto único na narrativa galega queculmina coa colección de ensaios Sempre en Galiza, conectando literatura, política e teoría do galeguismo. A sua visión literaria tende a rebaixar os tópicos costumbristas cun humorismo sarcástico e, devez en cando, esperpéntico. Castelao é sin dubida o galego máis destacado do século XX. Dedicouselle o segundo Día das Letras Galegas, en 1964.
Os tres relatos que máis me gustaron
-Cando eu erarapaz. Este relato é unha sucesión de tres relatos, no que no primeiro contanos como un señor chamado Ramon Carballo emigra a varios lugares pero sempre acaba volvendo ata que un día marcha e non volve. Eno seguinte relato conta a historia dun señor chamado M. Lavalet que vende restos humáns. Tiña unha colección de coiros humáns e un deles era un coiro dun peito human, que tiña tatuado un paxaro cunhacarta no peiteiro e debaixo do tatuaxe tiña o no de Rsmon Carballo.
-Dous vellos que tamén tiveron mocedade. Este relato conta a historia de dous vellos que casaron e que viviron sempre sos. Cando ohome desta morreu esta despediuno cun “Deica logo, Eleuteiro” e todo o pobo riuse dela, pero niguen se deu conta de que nesta noite de inverno a vella chamara pola morte.
-Todos cantos sabían algo dahestoria da vila. Neste relato conta como unha velliña rezaba a todos os mortos que morrían no mar. Cando esta morreu so quedaban cruces de madeira espichadas no beiramar, pero o final un rapazsentiu moito baleiro e en nome de todos os afogados pregou un padre nuestro pola vella Sinforosa.
Libro no seu conxunto
Os contos non teñen trazos comúns, xa que cada un conta unha historia distinta dasdemais. O único que teñen en común son algúns protagonistas dos relatos que os repiten, como as mulleres en moitos deles, pero entre eles non existe alguna semellanza. E como último trazo podemos...