Cántame al oído 1

Páginas: 10 (2483 palabras) Publicado: 28 de septiembre de 2015
©
 Nerea
 Nieto
 Gómez
 
Título:
 Cántame
 al
 oído
 
Autora:
 Nerea
 Nieto
 Gómez
 
Diseño
 de
 la
 portada:
 Melisa
 Ramonda
 
Fotografía:
 Bigstockphoto.com
 

 edición
 septiembre
 2014
 

 
Queda
 totalmente
 prohibida
 la
 reproducción
 parcial
 o
 completa
 de
 esta
 obra,
 ya
 que
 está
 
protegida
 por derechos
 de
 autor.
 

 
Encuentra
 

a
 

Nerea
 

Nieto
 

en
 

Twitter
 

(@diarioescritora)
 

o
 

(http://www.facebook.com/nereanietobooks
 )
 para
 saber
 más
 de
 sus
 novelas.
 

 
http://www.nereanieto.com
 
 
 

Facebook
 

Dedicado
  a
  Consuelo,
  Juan
  Carlos
  y
  Cristina
  por
  ayudarme
  a
  darle
  voz  a
  esas
  historias
 
anónimas.
 

 


 


 

 

 

 
CAPÍTULO
 
 UNO
 

 
Hay
 momentos
 en
 la
 vida
 que
 lo
 cambian
 todo.
 Cuando
 menos
 te
 lo
 esperas
 tu
 mundo
 se
 
vuelve
 patas
 arriba
 por
 algo
 que
 parecía
 insignificante.
 
En
 mi
 caso
 fue
 una
 llamada,
 tan
 trivial
 que
 ni siquiera
 me
 fijé
 en
 el
 número.
 No
 me
 di
 cuenta
 
de
 que
 era
 mi
 padre
 quien
 quería
 hablar
 conmigo
 y
 eso
 no
 podía
 significar
 nada
 bueno.
 Él
 
nunca
  me
  llamaba,
  estaba
  siempre
  demasiado
  ocupado.
  Sólo
  hacía
  una
  excepción
  cuando
 
tenía
  que
  dar
  una
  mala
 noticia.
  Así
  que
  mi
  respiración
  se
  congeló
  cuando
  le
  escuché
  al
  otro
 
lado
 de
 la
 línea:
 
—Papá
 —no
 pude
 ocultar
 mi
 sorpresa—.
 ¿Qué
 ha
 pasado?
 
Fuera
 formalismos.
 Había
 que
 ir
 directos
 al
 grano.
 
—¿Estás
 en
 Madrid?
 —fue
 todo
 lo
 que
 me
 dijo.
 
—Sí,
 claro.
 Te dije
 que
 estaba
 yendo
 a
 la
 academia
 para…
 
Me
 interrumpió
 al
 momento,
 sin
 prestar
 mucha
 atención
 a
 lo
 que
 había
 querido
 decirle:
 
—¿Podrás
 ir
 al
 pueblo
 este
 fin
 de
 semana?
 —me
 preguntó.
 
No
  entendía
  nada.
  Hacía
  años
  que
  no
  pisaba
  el
  campo
  ni
  tenía
  intención  de
  hacerlo.
  ¿A
  qué
 
venía
 esa
 pregunta?
 
—Sabes
 que
 no
 me
 gusta
 ir
 —le
 dije—.
 ¿Por
 qué?
 
—La
  abuela
  tiene
  que
  ir
  al
  hospital,
  tiene
  que
  hacerse
  unas
  pruebas
  —me
  contestó—.
 
Mamá
 y
 yo
 no
 queremos
 que
 vaya
 sola.
 
Maldije
  mi
  suerte
  mentalmente.
  Ese  fin
  de
  semana
  mi
  novio
  daba
  una
  fiesta
  en
  su
  casa.
 
Durante
  semanas
  no
  había
  pensado
  en
  otra
  cosa
  más
  que
  en
  qué
  modelito
  llevaría.
  ¡No
 
podía
 perdérmela!
 
Al
 tardar
 en
 contestar,
 mi
 padre
 volvió
 a
 tomar
 la
 palabra:
 
—Covi,
 sabes
 que
 ella
 lo haría
 por
 ti
 —me
 recordó,
 muy
 a
 mi
 pesar.
 
No
  era
  justo.
  Estaba
  acostumbrada
  a
  ganar
  siempre,
  a
  ir
  a
  mi
  aire
  sin
  ataduras
  de
  ningún
 
tipo.
  Perderme
  la
  fiesta
  del
  año
  para
  atender
  a
  mi
  abuela
  no
  estaba
  dentro
  de
  mis
 
prioridades, precisamente.
 

Pero
 esas
 palabras
 tocaron
 una
 fibra
 sensible
 de
 mi
 corazón.
 Era
 ella,
 Carmen,
 la
 mujer
 a
 la
 
que
  más
  admiraba
  en
  el
  mundo.
  La
  quería
  con
  locura,
  aunque
  en
  los
  últimos
  años
  no
  la
 
hubiese
 visto
 tantas
 veces
 como
 hubiese
 querido.
 
Borja
 lo...
Leer documento completo

Regístrate para leer el documento completo.

Estos documentos también te pueden resultar útiles

  • OIDO 1
  • Oiden
  • El oido
  • El oído
  • El oido
  • Oido
  • El Oido
  • Oido

Conviértase en miembro formal de Buenas Tareas

INSCRÍBETE - ES GRATIS