Denuncia do monolingüismo. tm
todas as línguas e producir nolector unha reacción de axuda para as máis desfavorecidas.
Na actualidade, existe unha gran polémica entre os defensores do multilingüismo e os seguidores da homoxenización das línguas do mundo,ambos postulados defendendo a súa tese, mirando polo ben da sociedade.
Como ben di a lingüista, o mundo é multilingüe, proporcionando unha gran diversidade de coñecementos dacordo con cada língua,que non se darían coa unificación
lingüística, xa que moita información perderíase.
Dependendo do estatus político-económico-social dun país, a súa língua vai acarrear a súa importancia. Destexeito, vaise a producir unha clara diferenza entre unhas
línguas e outras, gozando con maiores ventaxas e influezas e desencadeando unha maior productividade económica, aquelas línguas arraigadas enpaíses
influíntes mundialemente, como o inglés ou o español.
Por outro lado, atópanse as línguas minoritarias, sen entidades políticas que as defendan, correndo un serio perigo de desaparecer, quedandorelegadas a funcións
inferiores.
Hoxe en día, os nosos lingüistas adícanse exclusivamente ó estudo e descrición das línguas prestixiosas europeas, esquecendo a maioría de idiomas existentes,ignorando, así, todos os seus valiosos coñecementos.
Esta teoría desinteresada da lingüística, non é productiva, xa que favorece ó afundimento das línguas minoritarias e o auxe das prestixiosas. Tamén édesfavorable
para o estudo da linguaxe, xa que éste baséase na contrastación do coñecementos entre o maior número posibles de línguas, pero se o sistema lingüístico está
monopolizado, o concepto delinguaxe, provablemente, sexa erróneo.
Para erradicar esta situación de desigualdade lingüística, creouse a DECLARACIÓN UNIVERSAL DOS DEREITOS LINGÜÍSTICOS, de 1996, onde se reivindica o
dereito de...
Regístrate para leer el documento completo.