Descartes

Páginas: 9 (2059 palabras) Publicado: 1 de marzo de 2013
DESCARTES –texto 3
Meditacións metafísicas, Meditación Segunda

Xa que logo, supoño que todas as cousas que vexo son falsas: convénzome de que nada foi de todo como a miña memoria chea de mentiras me representa; penso que non teño sentidos; creo que o corpo, a figura, a extensión, o movemento e o lugar só son ficcións do meu espírito. Que poderá, logo, ser considerado verdadeiro? Se cadra, sóunha cousa, que non hai nada certo no mundo. Mais, que sei respecto de se hai algunha outra cousa diferente destas que veño de xulgar incertas, algunha acerca da cal non poida ter a menor dúbida? Non hai ningún Deus, ou calquera outra potencia que me poña no espírito eses pensamentos? Isto non é necesario, pois quizais poida eu ser quen de producilos por min mesmo. Logo eu, cando menos, non sonalgunha cousa? Pero neguei xa que tivese sentidos nin ningún corpo. Dubido con todo, pois que se segue diso? Serei tan dependente do corpo e dos sentidos que non poida ser sen eles? Pero convencinme de que non había absolutamente nada no mundo, que non había ningún ceo, ningunha terra, ningúns espíritos, ningúns corpos; non me convencín logo de que tampouco eu non era nada? Non, certamente, eu sendúbida era algo se me convencera ou simplemente se pensara algunha cousa. Pero hai un non sei qué enganoso, moi poderoso e moi trampulleiro, que emprega toda a súa industria en enganarme sempre. Non hai logo dúbida de que eu son, se el me engana; e engáneme tanto como queira que non poderá endexamais facer que eu non sexa nada, senón que tanto máis pensarei ser algunha cousa. De xeito, que despoisde telo ben pensado, e de ter coidadosamente examinado todas as cousas, cómpre concluír, en fin, que esta proposición: Eu son, eu existo, é necesariamente verdadeira, cantas veces eu a pronuncie ou a conciba no meu espírito. RENÉ DESCARTES; Meditacións Metafísicas (1641), «Meditación 2ª: Da natureza do espírito humano, e de que é máis doado de coñecer que o corpo» Trad. de Miguel Vázquez Freire,IES Eduardo Pondal, Santiago de Compostela.









David Martínez Rodríguez

2º B Bach. Nº11



























La idea fundamental del texto es el hallazgo de la verdad absoluta: la existencia del propio sujeto que piensa y duda. Este hallazgo lo realiza después de dudar de la realidad exterior, de la existencia de su propio cuerpo. 

Descartesaplica la duda metódica como un instrumento para alcanzar la verdad absoluta, para hacer filosofía. La duda cartesiana es universal y teorética, porque no se debe extender a las creencias o a la moral, sino sólo a la teoría o a la reflexión filosófica. No es una duda escéptica, estacionaria, que se convierte en un hábito del pensamiento, no es dudar por dudar, ni un fin en sí mismo, sino un mediopara filosofar. 

Descartes aplica la duda a los sentidos, porque si los sentidos nos inducen a veces a error ¿qué garantía existe de que no nos inducen siempre a error? Aunque esto último es bastante improbable, la improbabilidad no equivale a certeza, por ello no se puede eliminar la posibilidad de dudar sobre el testimonio de los sentidos. La aplica también al mundo exterior ya que si lossueños nos muestran a veces mundos de objetos con extremada realidad ¿cómo distinguir el sueño de la vigilia? Por supuesto, la mayoría de los hombres cuentan con criterios para ello, pero esos criterios no sirven para fundamentar una certeza absoluta. Y, por último, también la aplica a los propios razonamientos: Tal vez exista algún espíritu maligno de extremo poder e inteligencia que pone todo suempeño en inducirme a error. Esta hipótesis del genio maligno equivale a suponer que tal vez nuestro entendimiento es de tal naturaleza que se equivoca necesariamente y siempre cuando piensa captar la verdad. También ésta es una hipótesis improbable, pero que nos permite dudar de todos nuestros conocimientos, y de nosotros mismos. 

La duda llevada a este extremo de radicalidad parece abocar al...
Leer documento completo

Regístrate para leer el documento completo.

Estos documentos también te pueden resultar útiles

  • Descartes
  • Descartes
  • Descartes
  • Descartes
  • Descartes
  • Descartes
  • Descartes
  • Descartes

Conviértase en miembro formal de Buenas Tareas

INSCRÍBETE - ES GRATIS