Escuela Rural

Historia da infancia na Galiza contemporánea
Neste traballo imos a ver a función que tiñan os nenos na Galiza contemporánea, a relación que tiñan os país con eles, como gañaban diñeiro, a súaeducación, os dereitos penais…
O neno como suxeito histórico.
Os nenos teñen una historia. Antes pensábase que non, que só a tiñan os maiores, as cousas comezaron a cambiar grazas as teorías de Piaget eFreud, a partir de estes estudos comézaselle a dar máis importancia a xuventude. A etapa infantil é moi importante, xa que é onde forxan a súa personalidade
Enfaixamento dos nenos.
Non existía unaindumentaria propia para nenos, era a mesma que a dos adultos, pasábana de país ou de irmáns máis vello ós fillos. No rural era común enfaixar ó neno completamente cunha venda que lles apertaba ben,facían esto porque tiñan os osos brandos e senón se facía isto podiánsellos deformar. Debido a esto os nenos antes tardaban máis tempo en aprender a camiñar, o enfaixado freaba o densenvolvementopsicomotriz do cativo.
Traballo infantil.
En Galiza os nenos empezaban a traballar de pequenos, traballaban en moitos casos 9 horas e media, a esto engadese a hora e media de descanso, nas tarefas domar cando había moita pesca traballabase 6 horas máis pola noite. A familia necesitaba o traballo infantil, era natural que os fillos traballasen no campo, facían traballos que estaban proporcionadosa súa forza, as tarefas que realizaban eran positivas para o seu crecemento, o traballo industrial era prexudicial. Estaba prohibido o traballo dos menores de 10 anos en obradoiros e minas.
O neno xagana o pan que come.
Os nenos compaxinaban os xogos coa labranza. A familia necesitaba para o traballo aos nenos, e cando a labor era moita ós vecinos. Con 3 ou 4 anos realizaba modestas tarefas, asque a forza lle permitía, axudaban na casa, acompañaban aos maiores ó monte cando ían gardar o gando. Dende os 4 ou 5 anos, comenzaban as actividades agrícolas, regar os campos, trasportar a auga,...