ESTUDO ANTROPOLÓXICO SOBRE OS INDÍXENAS DO BRASIL

ELEMENTOS PARA UN ESTUDO ANTROPOLÓXICO SOBRE OS INDÍXENAS DO BRASIL


INTRODUCIÓN

Brasil foi descuberta polos europeos o 22 de abril de 1500, por o portugués Pedro Álvares Cabral. A inicios do século XVI, o litoral de Brasil estaba ocupado por numerosas tribos. Segundo algúns cálculos, a poboación indíxena brasileira variaba entre os tres e os cinco millóns de habitantes de diversasetnias e diferentes linguas.
A colonización do Brasil iniciouse oficialmente no ano 1534, có reinado de Juan III. Os portugueses asimilaron algunhas das tribos nativas, mentres que outras foron escravizadas ou exterminadas polas guerras prolongadas ou polas epidemias de enfermidades traídas polos europeos, ás que os indíxenas non eran inmunes. Doenzas como a gripe, o sarampelo ou a varíolaminguaron considerablemente a poboación indíxena. Con respecto os procesos de adaptación social dos indíxenas, pódese dicir cós europeos instalaron e propiciaron unha ruptura demográfica e social. O impacto foi inmenso.
En termos estimativos,os filólogos consideran que aproximadamente falábanse 1300 linguas diferentes nas diversas tribos existentes no territorio que comprende o actual Brasil.ALGUNS GRUPOS INDÍXENAS

Os pobos indíxenas do Brasil comprenden un gran número de diferentes grupos étnicos que habitaban o país milenios antes da chegada dos portugueses.
No momento da colonización, estes pobos eran seminómades que subsistían da caza, da pesca e da recolleita de froitas e diversos cereais.
A diferenciación entre as súas costumes compoñen un rico mosaico cultural detradicións e visións do mundo pese a ser considerados durante séculos coma bárbaros e incultos. Hoxe xa empezan a ser vistos coma sociedades de cultura complexas e portadoras de valores importantes coma a consideración pola natureza ou a loita por unha sociedade sostible.
Todo os grupos indíxenas tiñan como característica común a ausencia de concepto de propiedade material. Agrupábanse en naciónsou aldeas e vivían en ocas. O conxunto de estas era unha aldea e un conxunto de aldeas formaba unha nación.
O traballo e as labores eran divididas segundo o sexo e a idade. A familia podía ser monogámica o poligámica e tiñan un concepto de familia moi propio, cun concepto especifico de pai, nai e fillos.
Dos indíxenas brasileiros conservamos unha gran herdanza cultura, como por exemplo naalimentación ( ensinaron os europeos a comer mandioca,piña, millo...); na artesanía, ensinando técnicas de pesca ou caza, de traballar a cerámica ou facer fariña; deixaron usos como o tabaco ou a ducha diaria...
O primeiro inventario sobre os pobos indíxenas realízase no ano1884 polo alemán Karl von der Steinen que rexistrou catro grandes grupos indíxenas de acordo a súas linguas: tupi, macro-je,caribe e aruaque.
Deste rexistro podo salientar, segundo o meu criterio, os pobos máis importantes.

ACHÉ_ Os Aché( “home” segundo a súa definición) son unha etnia que viviu na parte máis occidental do Brasil.
Dende o punto de vista lingüístico, o seu vocabulario semella un guaraní arcaico , baseado nun substrato non guaraní.
Estes indíxenas chaman a atención pola súa fisionomía xa que a súa pelé branca, con ollos e cabelos castaños. Varias son as hipóteses que explican estas características, coma a de ser descendentes dos viquingos, dos xaponeses ou mesmo dalgún outro país de Asia.


BOTOCUDOS_O termo BOTOCUDO é a denominación dada polos portugueses a unha etnia determinada. Son tamén chamados AIMORÉS é pertencen o grupo léxico macro-je. Vivían dende o sur da actual Bahía ata arexión do val do Río Doce.
Os batocudos caracterizábanse pola súa violencia. Eran antropófagos e atacaban a pobos inimigos así como tamén a caravanas de viaxeiros ou colonos.
Gabriel Soares de Sousa dátaos por primeira vez no S XVI e son descritos coma homes de media ou baixa estatura, fortes, pernas curtas e pescozo curto. Deformaban as orellas e os beizos por medio de pedras brancas e polo xeral...