filo

1- karl popper: foi un dos máis grandes filósofos do s. XX, destacado pola súa importancia no ámbito da filosofia da ciencia. Aprendeu a teoria de Einstein, conocida como a teoria da relatividade nafalsacion e concluiu que a maneira de distingui unha teoria cientifica de outra pseudocientífica (non se basan nun metodo cientifico valido) era a capacidade que tiñan para ser no tribunal defalsabilidade. Mendiante unhas prediccions, miraban si os feitos falsaban ou non teoria. Se non a falsaba, a teoria avanzaba a verdade. Conjeturas y refutaciones: o tema do texto, e o metodo que pretenderefutar se unha teoria e cientifica. O texto conta de duas partes, na primeira, expón que porque unha teoría non sexa refutable, non quere dicir que sexa unha ciencia, e que a irrefutabilidade e maisben un valor negativo (vicio) que un valor positivo (virtude). Na segunda parte, aplica unha sintese conclusiva do anterior, se unha teoria supera as probas de ser refutada, seguirá sendo unha teoriacientífica, pero non verdadeira. Polo tanto, a conclusion e que o proceso de falsacion, leva a non poder afirmar nunca que unha teoria sexa definitivamente verdadeira. Conocimiento objetivo: o tema eprevalencia das hipótesis adecuadas. O texto podese dividir en duas partes, na primeira popper afirma que o aumento do noso coñecemento e similar a selección natural de Darwin, , na segunda parteexplicaque forman parte do coñecementoas hipotesis que demostran a sua aptitude comparativa coa realidade, e que se desprezan as hipotesis inadecuadas.


2 mario bunge la investigacion cientifica: mariobunge naceu en bos aires en arxentina, pasou a sua vida universitaria en Canadá, e un filosofo contemporaneo especializado na “teoria” da ciencia. Neste texto o tema principal e a posibilidade deautocorrecion da ciencia ao contrario da mitoloxia, que pretende ser verdadeira ofrecendonos modelos do mundo pero sen fundamentos empiricos que demostresn que as criaturas da mitoloxia existiron....