Freddy Family Dinner

“A historia de
Freddy Family Dinner”





Adrián Villar Boullosa 2ºC


Vouvos contar tres historias...
Nalgún lugar, nunha zona onde os nenos estaban felices todo o tempo. Era unha pizzerían onde había robots que cantaban para os nenos, lles traían a comida, había videoxogos; un paraiso para os nenos.

A primeira historía ten que ver cunha rapariga pequena que non era querida no colexio, elasó quería ser aceptada e xogar co resto dos nenos. A esa rapaza nunca a invitaban aos cumpleanos, xamais, a pobre estaba triste e choraba todo o tempo. Pero houbo unha vez, polo seu cumpreranos, que, dende fai moito tempo, se sentíu feliz. Ese momento aconteceu na pizzería que vos dixen antes. Alí había moitos nenos, a maiorñia xogaban con ela; tamén había uns monecos xigantes moi guapos, para ela oseu favorito era un monicreque de cor negra cunha máscara branca coas meixelas e os beizos pintados de vermello. Nun momento do seu cumpreanos, o garda de seguridade, un home alto cun sorriso moi gran de e cun uniforme morado, a levou cara unha sala onde só había un caixa xigante cunha manivela, a nena, xirou a manivela e comezou a soar un fermosa canción; de súpeto saiu o monicreque cunagasallo, a nena sobresaltouse, pero encantoulle, o agasallo contiña unha caxiña pequena de música inde soaba a mesma canción que a da caixa do monicreque. Por un momento pensou que tiña un amigo de verdade, pero o cumpreanos acabou e a nena perdeu ao seu amigo de trapo. Pero non estaba triste, porque cando facía sonar a caixiña de música recordaba ao seu amigo de cor negra e de cara branca pintada.
Undía, no colexio escoitou que un neno ía celebrar o seu cumpreanos na pizzería dos "animatrónicos" (Freddy Family Dinner), ela quería ir con todas as gañas do mundo. Suplicoulle ao rapaz que a invitara, pero el non sabía que facer, se a invitaba todos os nenos ían burlarse del por facelo, pero se non o facía, a pobre nena ía sentirse moi mal, e o raparigo tampouco quería iso. Entón el díxolle:Rapaz-Mmmmmm... Non sei que facer? Vale invítoche,pero os demais non poden saber que vés.

Nena-E como fago eu iso?

Rapaz-Pois chega antes de tempo e entra antes que os demais. Eu chegarei antes que todos e entrarás conmigo e coa miña nai. Pero que nos se che olvide vir antes que eu!

A nena ilusionouse moito.
Fixo o que lle dixo o neno, pero, o día do cumpreanos, chegou demasiado temprano, mentresesperaba a que o neno che ela vía como os rapaces que había dentro divertíanse, de súpeto, tivo un mal presaxio, o sol foi tapado polas nubes, comezou a facer ruido, cando nun abrir e cerrar de ollos apareceu un coche morado, e del saíu un home alto cun sorriso moi gran de e cun uniforme morado. Ela acordouse del e o home da rapaza, e díxolle a nena cunha voz cariñosa:

Home de morado-Queres pasar?Nena-Non podo teño que esperar a un neno e á súa nai.

Home de morado-Se queres acompáñasme e os esperas dentro, mentres tanto podes ir ver aos "animatrónicos", a Toy Freddy, Toy Chica, a Marionette...

Nena- Si por favor-dixo a nena desesperada- quero ir a ver a Marionette!

Home de morado-Vale, pois imos xa!

O home levou a nena a unha sala escura agochada detrás dunha pared falsa. Alí habíadous "animatrónicos" de cor dourada que parecían disfraces o home de morado díxolle:

Home de morado- Estás triste por algo rapaza?

Nena-Si... É que quero ver ao monicreque, porque é o meu único amigo, aínda que tamén está o neno do cumpreanos que é o único rapaz do colexio que se portou ben conmigo por unha vez...

Home de morado- Pois eu podo acabar co teu sufremento. Sabes como?

Nena- Non! Porfavor dime como!

O home de morado sacou un coitelo e colleu a nena polo pelo e clavoullo nas costela. A nena intentou gritar pero o home tapoulle a boca, despois intentou fuxir del pero tiña agarradaa moi ben. Despois da primeira puñalada seguíronlle tres máis, unha nunha perna, outra nunha man, outra no estómago e o home aproveitou para sacarlle as tripas. A nena só puido esperar a que...