Gustavo Adolfo Claudio Domínguez Bastida







RIMAS

Gustavo Adolfo Bécquer












Celtia Sanmartín García
Grao en Galego - Portugués
AUTOR

Gustavo Adolfo Claudio Domínguez Bastida máis coñecido como Gustavo Adolfo Bécquer, naceu en Sevilla o 17 de Febreiro de 1836 e finou en Madrid o 22 de Decembro de 1870.
Colaborou na redacción de “El Contemporáneo”. Tamén publicou a crítica a “La Soledad”, “Cartas literarias a una mujer” e“Desde mi celda”.

Foi un poeta e narrador español, pertencente ao movemento do Romanticismo. Movemento literario que aparece a finais do s. XVIII na literatura inglesa e alemana, e en pleno s. XIX na literatura francesa, italiana e española.
Na poesía romántica búscanse novas formas métricas, e aparece unha poesía épico -narrativa ambientada en temas históricos ou lexendarios.
Ascaracterísticas do romanticismo son:
Individualismo e subxetivismo.
Busca da singularidade, o orixinal e o único.
Defensa da liberdade en todos os ámbitos da vida e do arte,
Exaltación dos sentimentos, da sensibilidade e a imaxinación.
Presenza dunha paisaxe inaccesible, sendo a proxección dos sentimentos do poeta

Os autores españois máis importantes son: Espronceda , Bécquer e Rosalía de Castro.
Trala morte deBécquer, os seus amigos reuníronse para publicar as obras do poeta, publicadas en dous volumes en 1871.


AS RIMAS

Bécquer vive e sinte o mundo dos soños da alma, que distingue o realismo e pragmatismo do mero oficio literario.
Nos seus textos expresa os seus sentimentos, porque el non cree nas definicións.
A natureza, como portadora de beleza, e o misterio, como motivo literario é un recursobecqueriano.
Nela o poeta traslada a súa vivencia amorosa, o seu dolor e desesperación e ata a súa revelación con Deus.

Rimas divídese en catro bloques temáticos.
1º- Poesía: Rimas I a XI
Bécquer opina que a creación poética consiste na loita por encontrar a linguaxe axeitada para expresar ideas e sentimentos, e que so pode ser levada a cabo polo poeta. Bécquer opina que a poesía existe nomundo exterior: na natureza, na muller, e no misterio.

2º- Amor: Rimas XII a XXIX
Non é un amor cara unha muller determinada, senón que se dirixe a unha muller inexistente e inalcanzable. Esa muller soñada é descrita como unha muller delicada. A comunicación amorosa non é directa, senón espiritual; o poeta busca a unión das dúas almas a través de características máis superficiais.

3º-Desengano: Rimas XXX a LI
Xa non é un amor idealizado; a amada é alguén concreto. Provocase una ruptura entre os amantes. As causas desa ruptura poden ser a incomunicación, a infidelidade ou o orgullo de ambos. En ocasións, o seu resentimento maniféstase de forma irónica.

4º- Dolor y angustia: Rimas LII a LXXVI
Bécquer, enferma e intúe a morte. Tras o fracaso amoroso, el non encontra sentido a súa vida.O seu dolor e tan grande que as veces ansía a morte. Ten medo de morrer so e de que se esquezan del despois da súa morte, outras, acepta a morte tal e como é.

Métrica e Estilo.
Métrica:
Dende o punto de vista métrico, Bécquer usa as estrofas clásicas. (Octava red, serventesio, quintilla e seguidilla). Nos demais casos intenta moldes novos.
Utiliza con moita frecuencia estrofas nas que combinahendecasílabos con heptasílabos, ou decasílabos e hexasílabos. En ambos casos, usa o verso corto ao final.

Estilo:
Los recursos estilísticos que Bécquer utiliza son:
Personificación, tamén chamada prosopopea. Atribución de calidades humanas a animais ou seres inanimados.
Comparación ou símil: Comparación explícita de dous termos
Metáfora: identificación de dous termos, un real e outrometafórico.
Hipérbaton: alteración da orde sintáctica normal.
Onomatopea: na imitación de sons ou ruídos.

A linguaxe é culta. Non posúe gran dificultade na comprensión.









RIMA XIV
Te vi un punto y flotando ante mis ojos 11A
la imagen de tus ojos se quedó, 11B
como la mancha oscura orlada en fuego 11C
que flota y ciega si se mira al...