Hiperlaxitude

 Definese como un aumento esaxerado da movilidades das articulacións, debido a unha alteración hereditaria do coláxeno.
Isto quere dicir que as persoas hiperlaxas poden mover algunhas ou todas assúas articulacións nun rango mais amplo que resulta inusual para o resto da poboación.
É máis frecuente en mulleres e na infancia diminuindo coa idade.
Os cartílagos, tendóns, músculos,articulacións e ligamentos son máis laxos e fraxiles.

A hiperlaxitude non ten ningunha manifestación aparente, polo que a xente hiperlaxa pode pasar por completo despercibida, sen embargo debido a súacondición, están máis propensos a sufrir luxacións.
Aproximadamente o 10% da poboación adulta presente xunto con outros síntomas certo grao de hiperlaxitude entón pódese considerar un síndrome.Como poderíanser a hiperlaxitude articular ou o síndrome de Ehlers-Danlos.

A hiperlaxitude mídese mediante o diagnostico de Beighton.
As persoas hiperlaxas eran extremadamente áxiles de nenos e cunha grancapacidade para realizar exercicios malabares. Algúns cos anos convértense en grandes ximnastas, músicos, bailaríns ou incluso no circo como contorsionistas.Nalgúns esta condición é tan só unhacaracterística familiar pero noutros é un problema de saúde que necesita atención.

Nalgunhas ocasións esta hiperlaxitude ven acompañada de debilidade dos tecidos, debido a un fallo xenético do coláxeno, o queproduce síntomas tanto do aparato locomotor como de outros tecidos.
Soamente unha porcentaje das persoas con hiperlaxitude presentan síntomas, chegando ao 10% as que presentan problemas a nivel deaparato locomotor.
É necesario diferenciar entre hiperlaxitude sen síntomas e padecer un síndrome de hiperlaxitude articular (con síntomas).




CAUSAS

Ainda que non estén claras as súas causasestá probado que sexan de carácter xenético.
A causa máis probable é unha mutación genética que provoca que as fibras repercutan na elasticidade e fraxilidade de ligamentos, tendóns, vasos...