historia da lingua

Historia da lingua (exame final)

CAMBIOS FONÉTICOS E FONOLÓXICOS

Tipos de cambios fonéticos (perda, adición e alteración)
Asimilación: Prodúcese cando un son se modifica nun ou máis dos seustrazos para achegarse a un son veciño. Pode ser asimilación parcial cando un son se volve semellante ou asimilación total cando os sons se volven idénticos. Pode ser regresiva (ax>xx), progresiva(ax>aa) ou recíproca (ax>a(x) x(a)).
Disimilación: caso contrario á asimilación (aa>ax; aa>xa)
Metátese ou transposición: dun son dentro da sílaba ou palabra (ax>xa).
Excrecencia: adición dun sonextra (costela>costrela).
Anaptixe: inserción dunha vogal extra entre dúas vogais que forman grupo.
Prótese: adición dunha vogal a inicio de palabra.
Epéntese: inserción dunha vogal para evitar hiato.Paragoxe: adición dunha vogal final.
Síncope: perda dunha vogal no medio dunha palabra.
Apócope: perda dunha vogal (ou consoante) ó final da palabra (Laura).
Aférese: perda dunha vogal ó principiode palabra.
Fortición vs. Lenición
As forticións: actúan máis na aprendizaje e menos na evolución e danse nas posicións fortes e en estilos formais.
Evolución:Alongamento>reforzamento>inserción>ditongación>disimilación
As lenicións: danse en posicións débiles e en estilos informais.
Evolución:
Abreviamento>debilitamento>perda>fusión>asimilación.
Xerarquías do cambio
Pode afectar adistintos sons dunha clase natural de sons.
Un mesmo fonema pode aparecer en contextos distintos.
A mesma palabra úsase en distintos estilos.
Xerarquía de posicións:

FORTE: en inicial de palabra een inicial de sílaba tras sílaba acabada en consoante.
MEDIO: 2ª cons. de grupo cons. inicial de palabra e 2ª cons. de grupo inicial de sílaba.
DÉBIL: Consoante intervocálica.

O acento en latín2 teorías:
- carácter musical ou tonal do acento en latín (como en grego), sostéñeno os franceses e os gramáticos latinos.
- o acento de intensidade cunha mayor energía articulatoria condicionada...