hola

 1-A VIDA EN SOCIEDADE:
Unha definición de sociedade.
A bioloxía mostra como a especie humana é unha das menos capacitadas para a supervivencia natural.Desta incapacidade despréndese a necesidade da vida comunitaria.
Pensadores da Grecia: O individuo humano necesita doutros seres para subsistir.sociedade.O ser humano e un animal social.A sociedade humana natural diferenciase das sociedadesnon humanas pola racionalización.
Unha sociedade humana e a agrupación sobre un territorio de seres humanos que participan dunha mesma culturas e dunhas mesmas institucións sociais e interaccionan entre si para o desenvolvemento dos seus intereses comúns e a obtención dos seus afíns.
A tendencia natural do ser humano a pertencer a grupos organizados estables denominase sociabilidade.
Tonniespropuxo a clasificación das formas básicas de agrupación social que segue tendo vixencia:
1)Comunidade:lazos emocionais ,próximos e afectivos.Non buscan o interese propio senón a visión do outro como fin en si mesmo.A familia tamén se denomina grupos primarios.
2)Sociedade por fins utilitaristas e racionais,a visión o outro e un medio para conseguir un fin.Empresas grupos secundarios.Evolucións histórica provocou a extensión dos sistemas sociais asociativos en prexuízo dos primeiros.O éxodo rural, a masificación das cidades,os cambios na actividade laboral,o desenvolvemento económico,as conquistas sociais da muller….son algúns dos factores que poden explicar o novo concepto de relación social nas sociedades modernas.
O sistema político que determina como ha de normalizarse aconvivencia.Sistemas ríxidos de control por parte do poder político que determinan as cuotas dos individuos(sociedades cerradas).Fronte a elas, postula a necesidade de sociedades tolerantes nas que sexa posible a liberdade de pensamento e acción.Estas son sociedades abertas(democracias).



Sociedade civil: o privado e o público.
A sociedade e unha abstracción formada por unha multiplicidade deindividuos concretos.Existe unha dobre dimensión a esfera privada e a esfera publica da vida.
1-Vida privada:parcela intima e persoal de cada individuo.
2-Vida publica: escenario das interaccións persoais no que se encontran os actores sociais,políticos ou culturais que compoñen a sociedade.
Para harmonizar ambos niveis,xurdiu a política.
A política e o poder administrativo e obrigativoencargado de facer posible a convivencia organizada no seo da sociedade civil.
Historia:Desde Aristóteles o concepto sociedade civil referiuse ao conxunto de cidadáns iguais e libres.O social e o político non estaban diferenciados.Será na Idade Moderna cando o ámbito social do publico se desligue do ámbito político.
A sociedade civil comprende un complexo unido de relacións,con fins moi diversos e conobxectivos.
Locke o primeiro filosofo que distinguiu a sociedade civil independente da sociedade política.O Estado protexe as liberdades dos cidadáns.Hegel subliña a necesidade do Estado para antepoñer o ben universal ao particular.
Tras a Segunda Guerra Mundial o Estado volveuse intervencionista.Na actualidade asistimos a unha crise do Estado de benestar,aumento a importancia da sociedadecivil,expón as súas reivindicacións ante as limitacións dos estados democráticos actuais.

Civilidade e virtudes cívicas
Vivir en sociedade supón aceptar unas mínimas normas de convivencia (ética de mínimos).A sociedade civil promova entre os cidadáns a praxe cívica ou civilidade.
A civilidade e a virtude do cidadán por excelencia.Consiste en vivir con responsabilidade, e busca o seu ben particularsen prexudicar o ben común.
A civilidade implica posuír virtudes cívicas,respecto a lei o sentido da xustiza, a participación responsable na vida publicas.deben aprenderse para ser incorporadas a conduta hábitos.Por iso e fundamental o labor educativo ou de socialización dende moitos puntos debe chegar a información por exemplo dende medios de comunicación.
2-Teorias sobre a orixe da...