Intelecto agente
1469 – 1534
Más conocido por el toponímico de Cayetano, por haber nacido en Gaeta (reino de Nápoles) y por la dignidad cardenalicia que alcanzó después deser General de la Orden dominica y legado pontificio en el conflicto con Lutero, por lo que también se le conoce como “Cardenal Cayetano”. Su figura histórica ha sido enfocada en dos direcciones: en elaspecto eclesiástico como mediador en los inicios de la Reforma protestante, y en el aspecto doctrinal como uno de los más fieles comentaristas de Sto. Tomás de Aquino. Entre sus obras destacan:Comentaría In Sancti Thomas Aquinatis Doctor Ancelici Opera Omnia, Commentaría In de Anima Aristotelis, Commentaia In de ente et essentia, In praedicabilia Porphyrii praedicamenta et libros posteriorumanalyticorum Aristotelis Castigatissima Comentaría.
En cuanto al tema que nos ocupa, el “Intelecto Agente”, el Cardenal no posee un tratado monográfico; no obstante, tiene abundantesalusiones, aunque dispersas. Su posición es correctiva ante las desviaciones del averroísmo (un intelecto agente común a todos los hombres) y del escotismo (un intelecto agente que accede pasivamente a laintelección). Ante esas posturas Cayetano se sitúa como defensor de la ortodoxia tomista, a la que se aferra como tabla de salvación, justo en unos momentos en que peligraba el cuerpo doctrinal de lafilosofía defendida por la Iglesia ante el frontal ataque de la Reforma. A este Cardenal se debe el primer comentario completo a la Suma Teológica del Aquinate, obra que le ganó el título de PrincepsThomistarum.
Este pensador de Gaeta al tratar del intelecto agente parte del reconocimiento de que es difícil conocer el alma, pero se pliega a la tradición que la identifica como “la másnoble entre las formas naturales y fuente de conocimiento intelectual”(1). En consonancia con Aristóteles y Sto. Tomás de Aquino afirma que “nuestra alma es independiente del cuerpo y posee su propia...
Regístrate para leer el documento completo.