Iturrioz lana

 
Sheldon Adelson­ek bere Venetian kasino­hotelan Veneziako kopia bat egin zuen Las 
Vegasen. Kapital asko irabazi zuen honekin eta eraikin berdina eraikitzea erabaki zuen; 
kasinoentzako paradisu berri batean, Makao,Txinan.  
 
Kasino honetan Veneziako girioa guztiz kopiatu zuen, musikari “italiarrekin”, etxe beneziarrekin, kanal eta gondolekin, baina dena dendaz eta makina txanponjaleez jozia; 
dena dago pentsaturik  venezian zaudelaren ilusioa edukitzeko eta mantentzeko, bisitaria 
kontzumitzeari ez gelditzeko. Liluraturik eta estasiaturik mantentzen da bisitaria giro 
paregabe honekin; Sheldon Adelson­ek soinuak eta beharrak sortzen ditu egunero joaten 
diren 80000 bisitarientzat.  
 
Hala eta guztiz ere, kasiono­hotelaren azken helburua kasinoan,hau da, txanponjaleetan kontsumitzea da; kasinoa kasino­hotelaren bihotza da, diru gehiena honen bidez irabazten 
da. Adelson­ek kasinoa estrategikoki diseinatu zuen hona heldu aurretik bisitariak 
korridore eder bat pasatu dezaten; korridore hau berpizkudeko margolanen kopiak ditu eta 
marmolezko eta urre koloreko apaingarri lirainekin apainduta dago, dena dendetaz jozia eta musika suabearekin. Guzti hau pentsatuta dago kontsumitzailea transformaturik 
helt​
z​
eko kasinora, estasiaturik eta ahalik eta gehien kontsumitu dezan bertan. 
Dena handia eta espektakularra da kasinoan, argi naturala ez da sartzen bertan eta 
paretak denak berdinak dira eta garrantzitsuena, ez dagoela erlojurik. Denbora ez da 
gelditzen kasinoan, helburua da kontsumitzailea ahalik eta denbora gehien mantentzea 
barruan, denboraz ez ohartzea. 
 
 
 Vegasizazioa:​
 ​
Vegasizazioa jokoaren bizi ereduaren oinarritzen den hipotesia dugu. “Las 
Vegas” hiriaren antzeko gizartea jarraitzen eta bultzatzen du. 

Vegasizazioaren logikaren barruan mundu fantastikoarena aurkitzen dugu, infantilizazioaren 
bidez jokoari eta gehiegikeari lotuta. Kontsumo dibertsio mota bat da, non beti dibertsioa eta 
espektakulua da inportanteena. Gizakia infatilizatzen du, gizakiak ez du denbora eta lekuaren nozioa eukitzen. Eragin 
narkotiko mota bat gizakieengan, errealitatea eta fikzioa bereizteko zailtasunak sortzen 
dituena. 
“Carpe Diem” oinarria hartu dezakegu. Errealitatea ukatzen du eta guztia birtualizatu egiten 
du, errealitatetik ateratzen digu. Esan dezakegu Amerikar irudia hartzen duela, guztia dirua da, dirua guztiaren oinarria eta hori da bizitzaren funts bakarra. 

Inportantea da esatea jokalariak ez duela erabiltzen dirua, fitxak baizik, eta hauek sinbolo 
moduan erabilita, diru erreala ordezten du, eta ez du errutasunik aurkitzen ez baitu galtzen ari 
denaren nozioa. 
Vegasizazio sistemak kalte ez izateko, sistema honen ondorioak ezkutazen dira. Jokalariaren 
ahultasun fisikoa eta psikologiaz gain, txirotasun handia sortzen du vegasizazio sistema honek, eta zer esan suizidio edo bazterpen etnikoetaz. 
Beste sistemetan bezala, kontrola da sistemaren funtsaren gauzarik garrantzitsuena eta 
jokalariak ideologia eta sistema honen barruan bizi behar du.  
Sumisioara eramaten duen sistema mota da, sistema totalitario baten modura jokatzen du, eta 
gizakia erregulatzen du bai emozionalki eta bai politikoki sistematik ez ateratzeko. 
 
 
 
 
  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Kasinoak, psikologiaren ikuspegitik, tranpaz beteriko eraikutza bat da. Bere diseinu 
arkitektonikoa eta barruko guztia, diseinaturik dago jokalaria ahalik eta diru gehien gastatu 
dezan barruan. Era askotariko teknikak erabiltzen dituzte, batzuk nabari daitezkenak eta beste batzuk engainagarri eta kamuflatuak. Guztiak paper garrantzitsu bat jokatzen dute 
jokalarien buruetan eta  eroso, maite eta optimistak izatea lortzen dute. Hurrengo hamar 
metodoak dira kasinoak erabiltzen dituztenak hau aurrekoa gauzatzeko: 
 
 
1.­ Erlojurik ez 
 
Gende askok ez dute erlojurik erabiltzen, eta kasinoek ez diete lagunduko. Jendea 
denbora askoz akzio batean kontzentraturik daramanean( tragaperratan edo pokerrean ...