Ixion

IXIÓN



Ixión prometeulle a Deyoneo un valioso regalo si este permitíalle casarse con súa filla Día, pero nunca cumpriu súa promesa. Polo tanto, Deyoneo quedouse con as eguas deIxión.
Ixión pareceu non molestarse, e invitou o seu sogro para un banquete. Cando chegou Deyoneo, Ixión tirouno a un pozo cheo de carbón ardendo. Todos se habían horrorizado, xa que habíaviolado a sagrada lei da hospitalidade.
Ninguén quixo purificarlle polo delito que cometeu. Zeus foi o único que apiadouse del. Polo tanto, purificoulle e invitouno a comer cos deuses.Durante o banquete, Ixión intentou seducir a Hera, pero Zeus para evitarlo creou unha nube chamada Néfele, que tiña a forma da deusa Hera.
Zeus conformouse con desterralo, porque pensabaque beber néctar o fixo tolear. Cando viu que Ixión presumía de haber seducido a súa muller , decidiu matalo cun raio.
Foi condenado no Tártaro, o seu castigo consistía en estar atadonunha roda que xiraba eternamente, atado con serpentes.


As moiras

Na mitoloxía grega, ou as parcas,na romana. Eran a personificación do destino. Eran representadas como tres anciásfiandeiras vestidas con túnicas brancas.
A palabra moira provén do grego (μοῖρα) que significa destino.
As moiras controlaban o fio metafórico da vida de cada mortal dende o seu nacementoata a súa morte. Aparecíanse tres noites despois do nacemento para determinar o curso da vida.
Cloto (Κλωθώ, “fiandeira”) fiaba a febra da vida cunha roca e un fuso. En Roma era coñecidapor Nona, era invocada no noveno mes de xestación.
Láquesis (Λάχεσις, “a que bota a sortes”) medía coa súa vara a lonxitude do fío da vida. En Roma era coñecida polo nome de Décima.Átropos (Ἄτροπος, o inevitable)era quen cortaba o fio da vida. Elexía a forma de morrer de cada home, cortaba a febra coas súas tesoiras cando chegaba a hora. En Roma chamábase Morta.