Jazz e bandas sonoras

TEMA 1: A MÚSICA NO CINE.
- No 1895 os irmáns Lumière realizan en París a primeira proxección cinematográfica. Hoxe considérase que o cine ten categoría de arte. A música estivo presente desde os seus inicios. Nun principio, nas salas de cine as imaxes acompañábanse con música que interpretaba un pianista ou un grupo reducido de músicos.
- En 1927 estréase a primeira pelícua sonora (“Ocantante de Jazz”). A música comeza a formar parte directa das películas (bandas sonoras).
- Aspectos que debe ter en conta o compositor para compoñer unha banda sonora:
1. Duración de cada escena ou plano.
2. Lugar onde transcurre a acción (BS Braveheart).
3. Época na que transcurre a acción (BS Pantera Rosa).
4. Xénero da película ou argumento (BS Psicosis).
5. Personaxes e protagonistas dapelícula.

*Clasificación da música de películas.
- Podemos distinguir entre banda sonora orixinal (BSO), creada expresamente para unha película, ou adaptacións de música creada para outro fin.
- Atendendo a quenes sexan os que escoitan a BS distínguese entre:
· Banda sonora accidental: escóitana á vez os actores e os espectadores.
· Banda sonona incidental: só a escoitan os espectadores.*Evolución histórica da música cinematográfica.
- No cine mudo, os músicos interpretaban obras clásicas ou música popular. Seleccionaban melodías segundo o tipo de película.
- A partir de 1920 hai compositores que escriben para esos intérpretes. Chegando case a 1930 aparece a primeira película musicada.
- Un dos primeiros compositores de música para o cine foi Max Steiner, compositor da BSOde “Lo que el viento se llevó” (1939). Gene Kelly foi o intérprete da película musical “Cantando bajo la lluvia” (década do 1930).

*Os inicios do cine sonoro.
- Despois de que aparecera “O cantante de jazz”, a imaxe e o son grabáse todo xunto na mesma cinta, sendo o “director musical” o que coordina todo esto. Cada vez a música orixinal úsase en máis partes da película (non só no principio e ofinal). Na década dos 30 foi a primeira idade de ouro do musical. Triunfo de actores, cantantes e bailarines como Gene Kelly.

*Décadas dos 40 e 50: Época dorada de Hollywood.
- Hollywood era o centro internacional cinematográfio. Alí traballarom M. Rozsa (Ben Hur) ou B. Herrmann (Psicosis). Herrmann é o primeiro exemplo de unión entre director de cine e compositor de BS conAlfred Hitchcock.
- Hai avances tecnolóxicos como a invención do cinemascope que inflúen na música das películas e que permiten, por exemplo, escoitar música en estéreo.
- Os musicales seguen a ter éxito.

*Décadas dos 60 e 70: Novas influencias.
- Os compositores de BS teñen a posibilidade de modificar os sonidos a través das novas tecnoloxías.
- Seguen triunfrando as grandessuperproduccións de Hollywood, pero películas menos pretenciosas emperaron a tiunfar, ó igual que o cine europeo.
- Compositores da época.
· H. Mancini: “Desayuno con diamantes”, “La Pantera Rosa”.
· E. Morricone: “La muerte tenía un precio”.
· J. Barry: “Memorias de África”.
· A. García Abril: “Curro Jiménez”.
- Dentro dos xéneros musicais traballan nesta época: L. Bernstein (“West SideStory”) e Andrew Lloyd Webber (“Evita” ou “Jesucristo Superstar”).

*O cine actual (desde os anos 80).
- Dúas correntes de BS:
· Compositores sinfónicos: moitos intépretes para grabar as súas obras. J. Williams fixo as BS de S. Spielberg (Star Wars). Tamén outros como M. Shore ou J. Horner.
· Compositores que usan as novas tecnoloxías para interpretar as súas obras: Vangelis (Carros de fuego).Españoles como J. Nieto (Juana la loca) ou A. Iglesias (Te doy mis ojos).
- Empeza a utilizarse o sistema Dolby Stereo.
- Volve a popularizarse o musical con películas como Moulin Rouge ou Chicago.

*Adaptacións musicais.
- A música clásica no cine: estivo presente desde un principio. Os compositores preferidos para poñer música foron os máis destacados do Barroco, Clasicismo e...