Justin Bieber el mejor

Comentarios subidos no blog do I. Sánchez Cantón no curso 2012-2013
Ollos de auga
"Ollos de auga" ten lugar na cidade de Vigo, o inspector Leo Caldas e o seu compañeiro
Rafael Estévez investigan o asasinato dun xoven saxofonista que morre nunhas
circunstancias moi estrañas. Hai partes do libro que non me gustaron moito, como cando van
ao hospital a buscar a lista das persoas ou as longasconversación coa señora Zuriaga.
Tamén hai partes que me gustaron moito e son moi graciosas, como os enfados de Rafael
Estévez. O libro é bastante sinxelo de ler, non me levou moito tempo lendo uns cantos
capítulos cada noite. En definitiva gustoume moito o libro, porque a novela policiaca é para
min un xénero moi bo, teño pensado mercar este libro xa que so o puiden coller prestado
uns dias nabiblioteca. (Fernando)
O conflito da historia comeza cun asasinato en pleno inverno na cidade de Vigo, feito que
dará paso a unha historia policiaca chea de investigacións que levarán tras de si outros
asasinatos , mentiras, traizóns... contados de unha forma moi intelixente e con humor por
parte dalgún dos personaxes. O título “Ollos de auga” refírese aos fermosos ollos azuis do
homeasasinado: Lois Reigosa. A partir deste asasinato, o inspector de policía Leo Caldas e o
seu axudante Rafael Estévez farán as súas investigacións ata chegar ao fondo do asunto. O
protagonista indiscutible é Leo Caldas, por medio do cal o autor lle dá á obra o toque
intelixente que a caracteriza, pero é o personaxe secundario Rafael Estévez o que o
acompaña en todo momento aportando o toquehumorístico. Tamén hai algo especial cos
títulos dos capítulos: todos son unha palabra coas súas acepcións postas coma se dun
dicionario se tratase. Aínda que non pareza moi significativo, o que sucede no capítulo
podería recollerse nestas palabras, polo que están realmente ben pensadas.
Tras esta introdución, cómpre agora falar dos elementos narrativos da obra. O narrador
participa de forma externacomo narrador obxectivista relatando os feitos en terceira persoa.
Segundo o seu coñecemento da historia, é un narrador omnisciente editorial xa que, ademais
de saber todo o que pensan e opinan os personaxes, vai valorando o seu comportamento,
destacando o tocante a Rafael Estévez, que ten unha personalidade un tanto retorcida. Na
acción a historia coincide coa trama, pero no tempo narrativo acousa cambia un pouco ao
final: tras todas as investigacións, o inspector decátase de que algo se lle escapa, e isto fai
que a historia de un xiro. O culpable do asasinato pasa a ser a muller do acusado e, para que
ocorra este cambio, o autor acude a unha anacronía de tipo retrospectivo reconstruíndo
algúns sucesos e interrogatorios. O espazo da historia desenvólvese entre Vigo e na Illa deToralla, nos que o inspector fai os interrogatorios e onde se produce o asasinato,
respectivamente. Os dous personaxes xa nomeados e máis todos os editoriais que aparecen
na obra (debido ás múltiples investigacións que fan que aparezan personaxes nun momento
determinado) son redondos por presentaren unha caracterización complexa e pola súa
evolución. A reprodución do diálogo dos personaxes é nasúa maioría mediante a utilización
do estilo directo rexido.
A miña impresión sobre o libro é moi positiva. Gustoume moito lelo porque, a parte de ser do
tipo de historias que me gustan, estou moi afeita a ler novela contemporánea e case
ningunha me desagrada. Hai un dato que me chamou a atención e que reflicte, sen dúbida
algunha, o actual que é a novela: o autor utiliza a frase “the show mustgo on” (o
espectáculo debe continuar, en inglés) sen tradución algunha. A lingua inglesa é actualmente
a máis importante, pero non sempre o foi. Para empregar isto, o autor conta co actual
coñecemento que a xente adquire sobre este idioma dando por feito que coñecerán por elas
mesmas a tradución. Esta especie de recurso non é a primeira vez que o vexo nunha obra, e
chámame moito a...