Kafkaesk

Antonio Negri ve Micheal Hardt’ın İmparatorluk adlı kitabı,

Üretim süreçleri toplumun geneline yayılmasıyla, artık dışarı kalmamıştır. İmparatorlukta artık dışarısının olmayışı, alternatifinolmadığı anlamına gelmez. İmparatorluğun hem içinde hem de karşısında olabiliriz. Bu da Spinozanın “multitudo” olarak kavramsallaştırdığı kollektif özne ile mümkün olacaktır. Multitudonun bu gücü(potentia) ise, insanın özü olan “arzu” ve insanın kendisini korumasına yarayan şeyleri yapması anlamına gelen pietas ve varolma direnci conatus’a dayanır.
Spinoza’nın demokrasi fikrinin temeli multitudokavramıdır. Bireylerin hak açısından eşit güç açısından eşitsiz oldukları bir kitle toplumudur kurucu özne, her bireysel varlığın bir üretme ve çoğaltma güdüsü olarak tanımladığı conatus kurucu güçolarak belirlenir. Spinoza’nın demokrasisi üretim ilişkileri gizleyen, mevcut politik ilişkileri meşrulaştıran bir demokrasi değildir. Aksine, bireyin multitudo içinde kollektif eylemesini tesis eder vebu kollektifin inşası için bireyin gücünün devrine gerek yoktur. Bu alışılmış iktidar ile güç arasındaki ilişkinin tamamen aksine olandır. Güç, kendisini çok’un gücü olarak kollektif kılarak biriktidar inşa eder. Böylelikle iktidar, tekil varlıkların sayısal çokluğunu ifade eden multitudonun gücüyle açılan bir sürecin ürünü olur.
Aslında, bu ilerleyici (Negri için devrimci) karakter bize yenibir doğal kuramı sunar. “Sayesinde doğal şeylerin var olduğu ve eylediği güç Tanrı’nın gücü olduğundan, doğal hakkın ne olduğunu kolaylıkla anlarız. Tanrı’nın herşeyin üzerinde hakkı olduğundan veTanrı’nın gücü mutlak biçimde özgür olduğu düşünüldüğü müddetçe, Tanrı’nın hakkı Tanrı’nın gücünden olmadığından her doğal şey, doğası gereği, var olma ve eyleme gücü oranında, Doğadan hakka sahip olur.Çünkü her doğal şeyin, sayesinde var olduğu ve eylediği güç, Tanrı’nın mutlak biçimde özgür olan gücünden başka bir şey değildir. (TP II/3)” Spinoza’nın “doğal hakkı” bireyin var olma direncinin...