Le Prime Attestazioni Delle Lingue Romanze
Le prime attestazioni delle lingue romanze
1. Dalle Glosse di Reichenau (circa sec. VIII) 2. Indovinello veronese (fine sec. VIII – inizio sec. IX) 3. Giuramenti di Strasburgo (842, da Nitardo, Histoire des fils de Louis le Pieux) 4. Dalle Glosse di San Millán (inizio del sec. X) 5. 6. Placiti campani (960 - 963) Boecis (poco dopo il 1000,ms. del sec. XI)
1
1.
Dalle Glosse di Reichenau (circa sec. VIII)
ager: campus umo: terra arenam: sabulo amne: fluvio litus: ripa plaustra: carra vomere: cultro sagma: soma vel sella passer: omnis minuta avis coturnices: quacoles vespertiliones: calvas sorices oves: berbices aper: salvaticus porcus catulus: catellus uvas: racemos caseum: formaticum viscera: intralia iecore: ficato degremio: de sinu in ore: in bucca pueros: infantes anus: vetulae spadones: castradi sexus: generis mares: masculi forum: mercatum hiems: ibernus grando: pluvia mixta con petris favillam: scintillam machinas: ingenias rerum: causarum calamus: penna unde litteras scribuntur in scelere: in peccato nefas: peccatum crimine: peccato Gallia: Frantia Italia: Longobardia
2
2.
Indovinello veronese(fine sec. VIII – inizio sec.IX )
+ separebabouesalbaprataliaarabaetalboversoriotenebaetnegrosemen seminaba + gratiastibiagimusomnipotenssempiternedeus
Interpretazione di A. Monteverdi: Se pareba boves, alba pratalia araba, (et) albo versorio teneba, (et) negro semen seminaba. Traduzione: “Spingeva innanzi i buoi, arava bianchi prati teneva un bianco aratro, seminava un nero seme”.Gratias tibi agimus omnipotens sempiterne deus
“Ti rendiamo grazie onnipotente sempiterno dio”.
3
3. Giuramenti di Strasburgo (842, da Nitardo Histoire des fils de Louis le Pieux)
Ergo xvi kal. marcii Lodhuvicus et Karolus in civitate que olim Argentaria vocabatur, nunc autem Strazburg vulgo dicitur, convenerunt et sacramenta que subter notata sunt, Lodhuvicus romana, Karolus vero teudiscalingua, juraverunt. Ac sic, ante sacramentum circumfusam plebem, alter teudisca, alter romana lingua, alloquuti sunt. Lodhuvicus autem, quia major natu, prior exorsus sic coepit: Quotiens Lodharius me et hunc fratrem meum, post obitum patris nostri, insectando usque ad internecionem delere conatus sit nostis. Cum autem nec fraternitas nec christianitas nec quodIibet ingenium, salva justicia, ut paxinter nos esset, adjuvare posset, tandem coacti rem ad juditium omnipotentis Dei detulimus, ut suo nutu quid cuique deberetur contenti essemus... ». Cumque Karolus haec eadem verba romana lingua perorasset Lodhuvicus, quoniam major natu erat, prior haec deinde se servaturum testatus est: « Pro Deo amur et pro christian poblo et nostro commun salvament, d'ist di in avant, in quant Deus savir et podirme dunat, si salvarai eo cist meon fradre Karlo et in ajudha et in cadhuna cosa, si cum om per dreit son fradra salvar dift, in o quid il mi altresi fazet, et ab Ludher nul plaid nunquam prindrai, qui, meon vol, cist meon fradre Karle in damno sit ». Quod cum Lodhuvicus explesset, Karolus teudisca lingua sic hec eadem verba testatus est: « In Godes minna ind in thes christianes folches ind unserbedhero gehaltnissi, fon thesemo dage frammordes, so fram so mir Got geuuizci indi mahd furgibit, so hald ih thesan minan bruodher, soso man mit rehtu sinan bruher scal, in thiu thaz er mig so sama duo, indi mit Ludheren in nohheiniu thing ne gegango, the, minan uuillon, imo ce scadhen uuerdhen ». Sacramentum autem quod utrorumque populus, quique propria lingua, testatus est, romana lingua sic sehabet: . « Si Lodhuuigs sagrament que son fradre Karlo jurat conservat et Karlus, meos sendra, de suo part lo fraint, si io returnar non l'int pois, ne io ne neuls cui eo returnar int pois, in nulla ajudha contra Lodhuuuig nun li iv er ». Teudisca autem lingua: «Oba Karl then eid then er sinemo bruodher Ludhuuuige gesuor geleistit, indi Ludhuuuig min herro then er imo gesuor, forbrihchit, ob ih...
Regístrate para leer el documento completo.