“Lingua e escola en galicia. balance e propostas de futuro”. bieito silva valdivia

“LINGUA E ESCOLA EN GALICIA. BALANCE E PROPOSTAS DE FUTURO”. Bieito Silva Valdivia

Según o exposto no texto de Vieieto Valdivia, considero que sería moi beneficioso a aprendizaxe de varias linguasno marco educativo. O feito de aprender unha lengua extranxeira favorece funcionalmente os alumnos a hora de desenvolverse por outros paises nun futuro. Sen embargo apostar por un ensino prurilingüenon e doado dado que require moitos esforzos por parte da administración e do ente educativo. O profesorado tería que mellorar o seu nivel en lingua extranxeira, deberíase contratar profesoradoespecializado e tamén se terían que elaborar actividades complementarias e extraescolares para potenciar esta aprendizaxe. Todo isto precisaría un desembolso económico importante, e dependería polo tantodas partidas presupuestarias e da política linguística do partido que gobernase. Polo tanto este ensino plurilingüe non se pode facer de calquer maneira e hai que facelo dunha maneira consensuada,reparando en tódolos detalles, sen fines partidistas de por medio.

Asimesmo estimo que o galego debería de ser a lingua primaria por diferentes tipos de razons (a mais importante e que é a lingua donoso pobo e como patrimonio cultural debemos de coidala para deixala como legado as futuras xeracions); outra delas e que a outra lingua oficial de Galiza, o castelán, non tería tantos problemas debido asua maior prevalencia social ,dado que o seu uso e competencia estarían moito máis garantidos polo contexto extraescolar. No ensino deberían de utilizarse outro tipo de metodoloxías como expresaba oautor no texto e penso que teríase que potenciar mais a linguaxe oral, e dicir a competencia oral( lingua como vehículo de comunicación)

Xa para finalizar esta breve reflexión quero salientar queos problemas que actualmente vexo con respecto o uso do galego e que moita xente non o utiliza por medo a utilizalo de forma incorrecta ou por prexuizos estúpidos ou por falsos estereotipos. No meu...