Luís Seoane
Uns meses despois da escalada fascista, o multifacetado artista exiliouse a Bos Aires, mais non abandonou o seu fondo compromiso coa realidade do país (no mesmo ano 1936 publica baixopseudónimo artigos sobre o terror fascista), converténdose axiña nun dos alicerces do movemento cultural galego da capital arxentina. Así, creou, con X. Núñez Bua, o semanario Galicia Libre (1937),comezou a colaborar como ilustrador na editorial Losada e, un ano despois, situouse á frente da revista Galicia. Fundou varias coleccións ("Hórreo" e "Dorna", "Pomba" e "Camino de Santiago") e promoveuvarias editoriais. Deu á luz a revista Galicia Emigrante (1954-1959), que el mesmo dirixiría, transformada tempo despois nun programa radiofónico. Así mesmo, editou e expuxo con éxito internacionalunha produción pictórica moi diversa: gravuras, litografía, deseños, óleos, murais, cerámicas, etc. Porén, tamén encontrou oco para o cultivo da literatura, que iniciou en 1952 coa publicación dopoemario Fardel de eisilado. Á súa primeira obra poética seguirán Na brétema, Sant-Iago (1956), Cicatrices (1959) e A maior abondamento (1972). Con Lorenzo Varela e Emilio Pita, Seoane é un dos primeiros...
Regístrate para leer el documento completo.