Medicina Forense



























ÍNDICE:
Páxina/s:


1.- Introducción……………………………………………………………………………………….3-4

2.- O ADN…………………………………………………………………………………………………..4

2.1.- ADN Codificante ou Esencial……………………………………………………..4
2.2.- ADN non Codificante…………………………………………………………………..5

3.- Métodos de aplicación do ADN aplicados a Medicina Forense…5-6

4.- O lugar dos feitose dos indicios biolóxicos: Recollida, Almacenamento e envío ao Laboratorio……………………………………………….6-8

5.- En Resumo………………………………………………………………………………………………9






1.- Introducción:
A medicina forense, tamén denominada medicina legal, xurisprudencia médica ou medicina xudicial, é a especialidade médica que engloba toda actividade relacionada co poder xudicial. Estuda os aspectos médicosderivados da práctica diaria dos tribunais de xustiza, onde actúan como peritos. O médico especialista na área recibe o nome de médico forense.

A medicina legal é a especialidade médica que aplica todos os coñecementos da medicina para o auxilio a xuíces e tribunais da administración de xustiza; é dicir, é o vínculo que une ao dereito e ao medicamento.

O desenvolvemento social trouxoconsigo unha modificación da tipoloxía delituosa, que fixo relativamente frecuentes determinados tipos de actos criminais caracterizados pola súa violencia cunha notable desproporción de forzas entre vítima e agresor e pola utilización de instrumentos e armas que fan que as evidencias ou indicios deixados no lugar dos feitos polo autor ou autores sexan mínimas. Paralelamente, o desenvolvementocientífico posibilitou a aplicación de novas tecnoloxías que foron profundando na súa capacidade identificadora sobre indicios cada vez máis pequenos; o máximo expoñente no momento actual é a denominada tecnoloxía do ADN. Falar hoxe en día do ADN na medicina forense non resulta descoñecido. Desde a primeira aplicación en Inglaterra por parte Alec Jeffreys no ano 1985, neste caso foi para a resolución duncaso de inmigración dun xoven de Ghana, e dous anos máis tarde na investigación criminal.

Esta aceptación xeral leva un desenvolvemento que obrigou a unha notable evolución das técnicas aplicables na identificación forense e así no breve período de tempo de 10 anos, pasamos de só poder estudar determinados fragmentos do ADN dunha lonxitude relativamente grande a analizar pequenas rexiónsprocedentes de indicios mínimos por medio do seu amplificación mediante a reacción en cadea da polimerasa (PCR). Todo isto supuxo unha importante modificación tanto no cuantitativo como no cualitativo dos indicios biolóxicos. É un método moi importante na sociedade actual.

  Sen embargo, para que dos indicios biolóxicos que por definición son únicos, pequenos e fráxiles póidase obter informaciónxenética que conduza á identificación de persoas, os procesos de recollida, almacenamento e envío de devanditos indicios ou restos biolóxicos debe de ser extremadamente coidadosa, seguindo unhas pautas sinxelas e claramente preestablecidas. Se o Médico Forense non é consciente disto, de que poden existir estas mostras e de como hai que recollelas, mantelas e envialas, as evidencias perderanse,degradaranse ou se contaminarán, invalidando calquera investigación posterior e privando á Administración de Xustiza en particular e á sociedade en xeral, de datos que permitan esclarecer este tipo de feitos, que non por ser cada vez máis frecuentes deixan de ser reprobables.

A regulación sobre recollida de mostras e concretamente a OM de xuño de 1987 son moi xerais e a pesar da súa utilidadenon inclúen normas específicas para a recollida de indicios destinados á análise do ADN, feito, por outra banda lóxico pola súa proximidade ao comezo da aplicación desta técnica. Con posterioridade déronse normas específicas neste sentido, facendo fincapé nalgúns tipos delituosos que polas súas especiais características en relación á gravidade e transcendencia dos mesmos e á presenza case...