Nacionalismo vasco [en gallego]

Nacionalismo Vasco

Durante largos anos, no que durou a Idade Media e o Antigo Rexime os territorios vascos máis o reino de Navarra tiveron varios privilexios, como era que todos os habitantestiveran o estatus de fidalguía, un sistema fiscal propio ademáis de institucións administrativas e xurídicas.

Debido a que os liberais pretendían que estes privilexios foran eliminados, defendendoasí a unificación lexislativa, foi polo que, en 1883, e tamén agravada pola guerra entre liberais e absolutistas, a situaciñon ao problema vasco e navarro sobre os privilexios estaba agora moito máistenso.

Mais en 1839, o Convenio de Vergara, que puxo fin á guerra, tivo os seguintes efectos en Navarra: converteuse nunha provincia especial segundo a Lei paccionada de 1841, mantendo así a súafiscalía propia e autonomía administrativa; mentres que nas provincias vascas negáronse a introducir estes cambios polo que Esparteto en 1841 chegou á supresión dos seus foros, ainda quen en 1844 foranparcialmente restablecidos. Máis adiante, en 1876 concretamente, os carlistas foron finalmente derrotados e asó, o goberno de Cánovas volveu a suprimir ó completo os foros. Despois de variasprotestas, Cánovas concedeulle ás Deputación vascas o poder de distribuir as quintas militares e de acadar as rentas e impostos cos que debía contribuir co Estado, e todo esto, en 1872. Este acordo ao que sechegou co goberno central mantívose vixente ata 1937.

Por causa da abolición dos foros vascos, os seus habitantes ansiaban conseguir a reintegración foral plena. Á vez, a evolución doliberalismo, sumado á rápida industrialización que chegou aos territorios vascos moi cedo, fixo que a política e os asuntos sociais e económicos se viran dende outro punto. Xurdiu, deste xeito, o pensamentonacionalista indepentista, con Sabino Arana Goiri na cabeza deste ideal.

Sabino Arana Goiri, xunto co seu irmán Luis, é considerado o pai do nacionalismo vasco. Procede dunha acaudalada familia...