No Ano 1808

No ano 1808, España atopabáse nunha situación crítica. Napoleón tiña secuestrados a Fernando VII e a Carlos IV en Baiona e o seu irmán Xosé Bonaparte era o rei. Comenzaron a extenderse os rumores dosecuestro, o que provocou descontento na poboación. O 2 de maio, os poucos membros da familia real que aínda quedaban en Madrid, preparábanse para partir cara Francia cando unha multitude marchousobre o palacio e sobre os franceses presentes para impedir a súa saída do país. Este levantamento foi rápidamente repelido polas tropas do mariscal Murat (doc.1). Con todo, a noticia circulou por todaEspaña e apareceron movementos de resistencia popular,cuxa misión era frear o avance das tropas de Napoleón.
A pesar da revolta que se levou a cabo, o pobo español estaba dividido (doc.3).Existía ungrupo de españois, coñecidos como afrancesados (intelectuais,nobres…) que eran partidarios do sistema creado por Xosé Bonaparte e estaban de acordo cos ideais implantados polos franceses. A maioríadeles, tiveron que marchar de España cruzar os Pireneos cara Francia.
O groso da poboación,pola contra, formaba o fronte patriótico. Este contaba con integrantes de clases sociais moi diferentes, dendeo clero e a nobreza (desexosos da restauración do Antigo Réxime) ata os ilustrados e liberais (que vían a oportunidade de realizar un cambio na política e no goberno). Grazas a acción dos frontepatriótico, apareceron Xuntas en numerosas ciudades españolas (doc.2), formadas principalmente por partidarios e defensores da volta ao trono de Fernando VII.
Representantes das diferentes Xuntasespañolas, reunironse en Aranjuez ,aproveitando a debilidade dos franceses logo da derrota en Bailén, e creouse así a Xunta Suprema Central, encargada de dirixir ao país durante a guerra.
Para combater aoexército Francés, formaronse as guerrillas. Estas eran pequenos grupos, duns 30-50 homes, aínda que houbo algunhas que contaban con centos de membros de moi variada clase social. Atacaban mediante...