Oso Pardo

 OSO PARDO
Ursus arctos

Mamífero omnívoro da familia Ursidae
DESCRICIÓN
Corpo de 170 a 250 cm de lonxitude.Altura na cruz de 90 a 110 cm e peso de 105 a 265 quilos. Fociño alongado, fronte prominente e orellas peludas e redondeadas. Teñen cinco dedos armados con unllas en cada extremidade. Pelaxe de cor pardo ecun colar de cor máis clara os máis novos. As pegadas son fondas, marcando os dedos e as unllas. A pegada do pé anterior é máis curta e ancha que a do pé posterior. Outros rastros que deixan son osdestrozos na vexetación, animais parcialmente devorados, buratos ou peladuras en troncos. A súa voz consiste en gruñidos ou berros cando está furioso.
HÁBITAT
Habitan, preferentemente, bosquesmixtos ou de montaña. Principalmente está presente na cordilleira cantábrica e nos Pirineos. Os exemplares "galegos" comparten territorios de Asturias, Galicia e León, polo que a súa presenza é esporádica.COSTUMES
É un animal nocturno, áxil e bo nadador. Olfacto e oído moi desenvolvidos en detrimento da vista. De hábitos solitarios, sobre todo os machos adultos, habitan territorios de 15 a 30quilómetros cadrados. O celo ten lugar en xuño ou xullo, cando son frecuentes as pelexas dos machos, se ben a implantación do óvulo non se produce até mediados do outono. A xestación dura de 7 a 8 meses, conpartos de 1 ou 2 crías. Réxime alimenticio omnívoro.
PECULIARIDADES
Os individuos presentes na península presentan un período de descanso invernal no que baixa o seu ritmo vital sen chegar ahibernar.
AMEAZAS E PROTECIÓN
O oso pardo está considerado como especie en perigo de extinción. O principal problema de conservación dos osos cantábricos é o escaso número de exemplares e o feito de quea poboación esté dividida en dous nucleos casi completamente desconectrados desde fai 50 ou 100 anos. En tales circustancias a conservación do oso cantábrico debe centrarse sobre todo en tres...