Paixase agraria do interior peninsular
A estrutura agraria caracterízase polos trazos seguintes:
A poboación agraria é moi escasa e envellecida, debido á forteemigración sufrida entre 1950 e 1975. O poboamento é concentrado en vilas, pequenas e próximas nos vales do Douro e do Ebro, e grandes e distanciadas entre si na metade sur peninsular.
As explotacións sonde diverso tamaño. O minifundio predomina no val do Douro, aínda que se reduciu debido á emigración e á concentración parcelaria, e nos regadíos do Ebro. As grandes propiedades son características demoitos secaños casteláns, aragoneses e estremeños.
Os usos do solo son agrícolas, gandeiros e forestais.
A agricultura presenta claras diferenzas entre as áreas de secaño e as de regadío.
O secañodomina nos páramos e campiñas da meseta e nas áreas non regadas do val do Ebro. Practica unha agricultura extensiva en campos abertos, protagonizada pola chamada "triloxía mediterránea": os cereais,a vide e a oliveira.
No pasado, os cereais, principalmente trigo, rotaban con barbeito ou con leguminosas e levaban asociada unha gandería ovina que pastaba nas restrebas. Tamén se plantabancultivos leñosos, como a vide e a oliveira, e, en menor medida, amendoeiras e alfarrobeiras. Estes cultivos aparecían como monocultivo, asociados entre si, ou xunto a outros aproveitamentos.
Naactualidade, o trigo foi substituido en gran parte pola cebada; e o barbeito completo substituíuse polo medio barbeito, que utiliza o xirasol como cultivo de descanso, ou desapareceu grazas ao uso defertilizantes químicos. Os cereais predominan en Castela e León, mentres en Castela-A Mancha, Aragón e Estremadura cobran máis importancia o oliveiral e o viñedo. Este último destaca na Rioxa e en Navarra,...
Regístrate para leer el documento completo.