Paradigma Positivista E Interpretativo

Paradigma Interpretativo:
Este paradigma caracterizase polos supostos ontolóxicos de que a realidade é complexa, holístia e dependente do contexto, sendo influido pola cultura e polos procesossociais.
Centrase nas experiencias humanas, enfatizando a subjectividade.
Asumese que o coñecemento é unha creación conxunta a partir da interacción entre o investigador e o investigando, na cal osvalores de ambos median ou influen na contrucción do coñecemento; sendo o instrumento o incestigador.
Reconocese o coñecemento tácito ou intuitivo adicionalmente ao que se expresa no lenguaxe o que sepode observar. Por isto a metodoloxía inclue técnicas que resultan do contacto prolongado do investigador có participante e en interacción mutua mediante a inmersión no escenario natural deste.
Usase orazonamento inductivo para identificar patróns do significado nos datos.
Plantease a pregunta do ser antes que a pregunta do coñecer, ante o problema do ser, elaboranse preguntas non dogmáticas. Aindagación faise limitándose a tomar nota do ue se ofrece de maneira inmediata a conciencia e a describilo a sí mismo sin añadirlle nada que non estexa relacionado.
Este enfoque é mais cercano acomplexidade do ser humano e as interaccions que se suceden, permitindo evaluar o subxectivo do coñecemento, polo que ten mais influencia nas Ciencias Humanas.

Paradigma positivista:
O paradigmapositivista ou cualitativo, e o paradigma dominante nalgunhas comunidades científicas e ata fai pouco era o modelo dominante nas ciencias sociais.
O positivismo busca solo feitos e as suas leis, non causasnin principios das esencias ou sustancias. O obxectivo dos positivistas e buscar os feitos ou causas dos fenónmenos sociais con independencia dos estados subxectivos dos individuos. A sua finalidadeé a de explicar, predecir, controlar os fenómenos e verificar teorías, creando leis para regular os fenómenos.
Está non admite como válidos outros coñecementos que non procedan das ciencias...