Paul Cezanne

Pictorialismo Aínda que a fotografía liberou á pintura da necesidade dunha representación perfecta do real, pronto caeu na desamparada servidume da substitución. Así, de xeito paradoxal e nunhainsolente maridaxe coa pintura, a fotografía atinou entón (finais do XIX) a dar co máis conspicuo camiño para lograr a aprobación social e introducirse nos fogares da burguesía. As veladuras, osdesenfoques, as paisaxes esvaecidas, as referencias mitolóxicas, a evocación melancólica de paraísos perdidos e a representación de escenas bucólicas conformaron un peculiar estilo denominado "Pictorialismo"que, paralelo ao impresionismo e enraizado nos grandes xéneros plásticos do XVII -a paisaxe e a figura- mantívose en voga ata o primeiro cuarto do pasado século. Para esa época a fotografía xa fraguaraa súa propia linguaxe independente da pintura por outros e moi diferentes camiños. O pictorialismo concibía o autor como artista creador. Así, a fotografía reconstruía a realidade dende a concepciónda imaxe ao seu rematado, nun intento de dotar dunha aura artística ao que, nos seus primeiros momentos, non foi senón un proceso mecánico e químico. Os seus representantes máis destacados foron PeterHenry Emerson e Robert Demachy. Outros serían Alvin Langdon Coburn, Heinrich Kühn, Léonard Misonne, Comandante Puyo, James Craig Annan, Richard Polak, George Davison, Lionel Clark, Hugo Henneberg,Fred Holland Day, Gertrude Käsebier, Edward Steichen, Clarence Hudson White e Frederick Henry Evans.

En España destaca a obra de José Ortiz Echagüe, Josep Massana, Josep Maria Casals Ariet y JoaquimPla Janini. Paul Cezanne Pintor francés. Fillo dun banqueiro, comezou os seus estudos no colexio Bourbon da súa cidade natal, onde entablou relación con Émile Zola. Proseguiu na escola de debuxo eposteriormente matriculouse, por influencia paterna, na facultade de dereito, aínda que pronto comprendeu que a súa verdadeira vocación era a pintura.
Instalou o seu primeiro estudo na casa de campo do...