Plan De Estudios

Cuentos…. Ιστορία

El Payasito Musical

Antes de acostarse Ana vio por la ventana un camión de mudanza. Nuevos vecinos habían llegado a vivir a la casa de al lado. En la madrugada la despertó una suave música, las ventanas de las dos casas estaban muy cercanas, así que Ana alcanzo a distinguir la sombra de una pequeña que jugaba con una caja musical. Y así sucedió tantas veces, que estabarealmente fastidiada de aquella música.
Una de tantas madrugadas, fueron llantos lo que escuchó, la pequeña pedía a gritos su juguete. Ana encendió la luz, y se encontró con un pequeño payasito tirado en el suelo, con los brazos caídos y con un aspecto sucio y descuidado lleno de tierra y manchado tal vez por el uso y el tiempo. De momento pensó en deshacerse de él para que no la despertaran más desus dulces sueños, pero los llantos de la niña la conmovían y decidió regresarlo, aunque fuese ya de madrugada, a fin de cuentas todos en la casa se habrían despertado con los gritos de la pequeña.

Το Μουσικό Κλόουν

Ana ύπνο είδε από το παράθυρο ένα κινούμενο φορτηγό. Νέοι γείτονες είχε έρθει να ζήσει στο σπίτι της διπλανής πόρτας. Το πρωί ξύπνησε απαλή μουσική, τα παράθυρα από τα δύο σπίτιαήταν πολύ κοντά, έτσι Ana θα μπορούσε να κάνει από τη σκιά ενός μικρού κοριτσιού που έπαιζε με ένα μουσικό κουτί. Και έτσι συνέβη τόσες φορές, ήμουν πραγματικά ενοχλημένος από την εν λόγω μουσική.
Ένα από τα πολλά νωρίς το πρωί, ό, τι έχετε ακούσει ήταν κραυγές, φώναξε το μικρό παιχνίδι. Ana άναψε το φως, και βρήκε ένα μικρό κλόουν που βρίσκεται στο έδαφος, με τα χέρια διπλωμένα του καιαναζητούν βρώμικο και παραμελημένο χωματερές και ίσως βάφονται με τη χρήση και το χρόνο. Προς το παρόν φαίνεται να απαλλαγούμε από αυτό δεν ξυπνούν πιο γλυκό από τα όνειρά σας, αλλά οι κραυγές του κοριτσιού κινήθηκε και αποφάσισε να το επιστρέψει, ακόμη και αν τα ξημερώματα, μετά από όλα ο καθένας στο σπίτι θα είχε ξυπνήσει από τις κραυγές μικρό.

La Ranita
Se acercó al tronco caído, recogió la diadema yelegantemente se la puso sobre el pelo negro, una luz intensa iluminó su cara y la ranita observó que sonreía dulcemente. La joven de blanco caminó hacia el estanque, sus pasos eran delicados, y dejaba tras de si una estela brillante, como hacen los cometas.
Cuando llegó al estanque se agachó, la pequeña rana verde estaba tan embelesada que no se movió, el viento se paró para no molestar, y la jovende blanco extendió su mano hacia la ranita, que como hechizada se posó de un salto en la palma. La joven habló muy suave.- Hola ranita, cantaste para mi aquella noche y tu canto llegó a mis oídos y a mi alma, quise conocerte y agradecértelo, pero en el camino las sombras de la noche a la que pertenezco, quisieron llevarme a su mundo oscuro, rompieron mi imagen de plata, y dejé de oir tu canto.Lassombras de la noche tienen cualquier forma, ¿sabes? y son capaces de engañarte, nunca te fíes de ellas, cuando lloré me consolaron con la mayor de las ternuras, cuando tuve frío me arroparon, y cuando les dije que había venido a escuchar tu canto, hicieron parar el viento y me besaron… pero sólo querían distraerme, les molesta mi luz, para ellas sólo existe el silencio y la oscuridad… y me laquieren arrebatarla joven de blanco desprendía una luz blanca de una pureza casi perfecta, continuó hablando a la ranita.

Το αναρριχητικό φυτό
Πλησίασε το πεσμένο δέντρο, πήρε την κορδέλα και να το θέσω κομψά για μαύρα μαλλιά, ένα φωτεινό φως φωτίζεται το πρόσωπό του και χαμογέλασε γλυκά παρατηρείται βάτραχος. Το λευκό αγόρι περπάτησε προς τη λίμνη, τα βήματά του ήταν λεπτό, και άφησε πίσω του έναφωτεινό μονοπάτι ως κομήτες κάνουν.
Όταν έφτασε η κλίση λίμνη, το μικρό πράσινο βάτραχο ήταν τόσο συναρπάσει ότι δεν κινείται, ο άνεμος σταμάτησε να μην ενοχλεί, και το λευκό κορίτσι άπλωσε στο βάτραχο, την οποία, όπως μαγεμένος προσγειώθηκε ένα άλμα στην παλάμη .
Μίλησε πολύ μαλακό.
- Γεια βάτραχος, που τραγούδησε για μένα εκείνο το βράδυ και το τραγούδι σας ήρθε στα αυτιά μου και...