poemas en nahuatl
Nitlayokoya, niknotlamatiya
san, nitepiltsin Nesaualkoyotl
xochitika ye iuan kuikatika
nikimilnamiki tepiluan,
ain oyake,
yejua Tesosomoktsin,
oyejuan Kuajkuajtsin.
Estoy triste, me aflijo,
yo el señor Nezahualcoyotl
con flores y con cantos,
recuerdo a los príncipes
a los que se fueron
a Tezozomoctzin,
a Cuacuahtzin.Ok nelin nemoan,
kenonamikan.
¡Maya nikintoka in intepiluan,
maya nikimonitkili toxochiu!
Ma ik itech nonasi,
yektli yan kuikatl in Tesosomoktsin.
O aik ompoliuis in moteyo,¡nopiltsin, Tesosomoktsin!
Anka sa ye in mokuik a ika
niualchoka,
in san niualiknotlamatiko,
nontiya.
En verdad viven,
allá en donde de algún modo se existe
¡ojalá pudiera yoseguir a los príncipes
llevarles nuestras flores!
¡Si pudiera yo hacer míos
los hermosos cantos de Tezozomoctzin!
Jamás perecerá tu renombre
¡Oh mi señor, tu Tezozomoctzin!
Así,echando de menos tus cantos
me he venido a afligir
solo he venido a quedar triste
yo a mí mismo me desgarro
San niualayokoya, niknotlamati.
Ayokik, ayok,
kenmanian,titechyaitakiu in tlaltipak,
ika nontiya.
He venido a estar triste, me aflijo
ya no estás aquí, ya no,
en la región donde de algún modo se existe,
nos déjate sin provisión en la tierra
poresto, a mí mismo me desgarro.
A3 - Angustia ante la muerte, "Estoy embriagado"
"Niuinti, nichoka, niknotlamati,
nik mati, nik itoa,
nik ilnamiki:
Ma ka aik nimiki
ma ka aiknipoliui.
In kan ajmikoa,
in kan on tepetiua,
in ma onkan niau...
Ma ka aik nimiki,
ma ka aik nipoliui.
Estoy embriagado, lloro, me aflijo
pienso, digo,
en mi interior loencuentro:
si yo nunca muriera,
si nunca desapareciera.
Allá donde no hay muerte
allá donde ella es conquistada,
que allá vaya yo...
Si yo nunca muriera,
si nunca desapareciera.
Regístrate para leer el documento completo.