Ramón Cabaliñas
CAMIÑO LONGO
Camiño, camiño longo,
camiño da miña vida,
escuro e triste de noite,
triste e escuro de día...
¡camiño longo
da miña vida !
Vereda, vereda torta
en duraslaxes aberta,
arrodeada de toxos,
crebada polas lameiras...
¡vereda torta, ti onde me levas!
Camiño, camiño longo.
A choiva, a neve e as silvas enchéronme de friaxe,
cubríronme de feridas...¡camiño longo da miña vida !
Vereda, vereda fonda
de fontes tristes, sen auga;
sen carballos que dean sombra,
nin chouzas que dean pousada..
¡vereda fonda, ti cando acabas!HIMNO DE ACCIÓN GALLEGA¡Irmáns! ¡Irmáns galegos!
¡Desde Ortegal ó Miño
a folla do fouciño
fagamos rebrillar!
Que vexa a vila podre,
coveira da canalla,
a aldea que traballa
disposta pra loitar.
Antes de ser escravos,¡irmáns, irmáns galegos!
que corra o sangue a regos
desde a montaña ó mar.
¡Ergámonos sen medo!
¡Que o lume da toxeira
envolva na fogueira
o pazo señorial!
Xa o fato de caciques
ladróns e herexesfuxe
ó redentor empuxe
da alma rexional!
Antes de ser escravos,
¡irmáns, irmáns galegos!
que corra o sangue a regos
desde a montaña ó val.A ROSALÍA DE CASTRO
Dúas nais me bican e me dan arrolo.Unha, a do tempo neno, a pomba aquela
que me acochóu, mimosa, no seu colo
c-o xeito homilde da virtú sinxela.
Afundido no dór, frebente, tolo,
chamaba á morte a berros ó perdela,
cando ó ler osteus libros ¡ou consolo!
surdiche ti: ¡ contigo tornóu Ela !
NO ESCURO
¡Noite diante dos ollos!
¡Noite no pensamiento!
¡As brétemas da Dúbida!
¡Os pantasmas do Medo!
¡Costa arriba, caíndosinver onde tropezo...!
Soio una espranza:
¡o raio aceso
d-unha estreliña
que brila ó lexos!
¡Esquecido dos fillos!
!Bulrado dos alleos!
!Afundido na sombra!
¡Magoado pol-o peso
d-unaXusticia en feira
escrava do Diñeiro!"GALICIA NAI"
Galicia encadeada con ferros de Castela,
por fillos treizoeiros e por caciques lobos,no teu ceo azuado, hai unha nova estrela,
ardente e...
Regístrate para leer el documento completo.