Resumen Cartas De Inverno

CARTAS DE INVERNO


CAPÍTULO 1

Tareixa Louzá, a irmá de Xabier púxose moi contenta ao ver que seu irmá lle escribiu. Facía tempo que non lle escribía e empezou a poñerse nerviosa debido a que non pasaba máis de dúas semanas sen saber de él.
Tareixa ao ver a carta mirou as fotos nas que aparecía Xabier con ela, como outras veces a mirada de Tareixa acabou deténdose na foto onde aparecía elaentre Xabier e Adrián. Moveu a cabeza cun xesto enérxico, coma se quixese arredar a tristeza que a invadía, debido a que a Tareixa gustáballe Adrián e o destino deste amor había acompañala durante toda a vida..
Tareixa abriu a carta que indicaba segundo o remite que Xabier xa estaba en Galicia, e púxose a lela. Indicaba que a Xabier lle había sucedido algo moi importante, de vida ou morte, e quenon lera o contido do outro sobre hasta dentro de dúas semanas. Debía darlla a Soutullo, un policía amigo del.
Tareixa non puido aguantar máis e ó terceiro día abriuno, nel había uns poucos folios escritos por Xabier e varias cartas. Tareixa comezou a ler…

CAPÍTULO 2

Como todos os anos Xabier e Adrián reuníronse en Galicia. Adrián viña da súa exposición de Tokio e Xabier traballaba nunmanuscrito.
Adrián díxolle a Xabier que quería abandonar os seus talleres de Berlín e Trieste, e buscar unha casa en Galicia para instalarse definitivamente. Xusto nese momento Xabier encontrou un anuncio no periódico dicindo que se vendía unha casa embruxada. Xabier díxolle “aquí tes a solución do teu problema”, e Adrián sen pensalo dúas veces colleu o anuncio e gardouno.
Adrián regresa a Berlínpara rematar uns murais e Xabier recibe unha invitación para ir a Canada.
Cando Xabier volta en abril recolle en correos as cartas que acumulara, e encontrou varias de Adrián.
Xabier ordenou as cartas cronoloxicamente e púxose a leelas.

CAPÍTULO 3

Na carta do 25 de Outubro Adrián explicáballe a Xabier o que lle ocorrera cando volveu a Berlín despois de estar en Galicia, e relátalle oseguinte:
“Un día revisando a axenda reparei no número que anotara aquela tarde, non o pensei máis e telefonei. A conversa foi moi extraña, pregunteille se a casa estaba en venta, tendo en conta que xa pasaran máis de dous meses, e dixo que sí. Pregunteille onde se atopaba a casa e contestoume que en Doroña – Vilarmaior.
E iso foi o que fixen a semana pasada, dirixirme a Vilarmaior. E que casadescubrín!.
Imaxinábame una casa labrega e atopei unha marabilla, estaba moi ben conservada a pesar dos anos que tiña. O que a coidaba deume as chaves e eu entrei. Estaba bastante ben pero había que arreglar a corrente eléctrica, os cuartos de baño, a cociña; e dicir, adaptala as comodidades de hoxe en día.
Xa che digo que cando esté arreglada quedas invitado a pasar unha temporada aquí.
Rematandocunha forte aperta.



CAPÍTULO 4

Na seguinte carta que viña de Trieste o 6 de novembro, Adrián contaba que a casa xa era súa e que xa se mudara. Que quería conservar a casa de Berlín e vender a de Trieste xa que non quería ter moitas casas.
Que había comprado a casa sen falar persoalmente con propietario senón con dous notarios.
A casa como xa lle contara na outra carta estaba anormalmenteben conservada e so lle faltaba adaptala as comodidades de hoxe.

CAPÍTULO 5

Na carta do 29 de Decembro, que ven desde Doroña, Adrián deséxalle un bo fin de ano e que triúnfe no traballo. Dille que pasa bastantes horas no bar, xa que é onde se reúnen todos os paisanos.
Unha vez un paisano que se atopaba algo borracho contoulle que nesa casa ocurriran misteriosas desaparicións, uns extrañosruídos nocturnos, algo sobre unha sombra negra …
Relacionando múltiples conversas dos paisanos conseguiu saber que un indiano que viña de Cuba cunha gran fortuna desapareceu. Conta unha lenda que un tempo despois de construír a casa toleou e desapareceu. Despois veu o seu sobriño, que herdara a casa, e desapareceu coa súa familia, deixando na casa a roupa e toda a vida que eles tiñan (como se os...