Resumen Gallego

Memorias dun neno labrego

Xosé Neira Vilas

















Título: Memorias dun neno labrego.
Autor: Xosé Neira Vilas.
Lugar e ano de publicación: Xaneiro de 1999 nosobradoiros de Gráficas do Castro/Moret.
Editorial e edición: Edicios do Castro narrativa(20ª edición).
Nº de páxinas: 149 páxinas.
Outras obras do autor son:Cartas a lelo, Historias de emigrantes, Temponovo e Xornal de prisión.

O tema desta historia é a vida dun neno labrego.

Balbino, un neno de aldea, como el mesmo dí, un ninguén, utiliza este libro, como o seu diario persoal, neste contaproblemas como: non poder disfrutar das festas da parroquia pola terrible traxedia que sufreu o seu padriño (atropelado por un carro) e tamén pola morte do seu can Pachín, o seu mellor amigo (collido porunha trampa de cazar zorros) no lugar do accidente decidiu plantar un cereixo en honor a este.
A obra comeza contando como Balbino se escapa da súa casa, despois de que seu pai lle pegara unhapaliza por enfarruscarlle a cara con feluxe a Miguel (o fillo do señor), pero non durou moito tempo fóra da casa, porque o seu can Pachín atopuono de contado.
A súa familia é moi relixiosa, e cando seenteraron de que o neno fora a casa do xudío (perseguindo os foguetes da festa) castigarono cunha tunda que lle doe máis na alma que no corpo, xa que todo o que lle contara o xudío para el eratotalmente a realidade. Tamén conta que se namora da mestra do seu colexio e se fai moi bo alumno para impresionala, pero cando esta se casa, el negase a seguir indo ó colexio, con este acto Balbino veseobrigado a servir os demais xa que o seu pai castigouno desa maneira, pero el recordaba sempre o que lle dixera o xudío: “o que importa é ser honesto e solidario”
Este diario remata cando o amigode Balbino, Lelo, emigra, escribíndolle cartas para contarlle todo o que lle ocorre, xa non ve necesario seguir escribindo, porque o diario é unha maneira de contarte a ti mesmo o que che sucede,...