Resumen Historia

As Cortes de Cádiz e a Constitución de 1812

Durante a Guerra da Independencia foise estendendo a idea entre as elites dominantes da necesidade de convocar unhas Cortes xerais e extraordinariaspara coñecer a vontade do país e impoñer as reformas que fosen necesarias. Existía diversidade de opinións a cerca dos cambios a realizar; mentres que para a maioría dos nobres e eclesiásticos optabanpor restablecer o sistemas político tradicional, os partidarios do liberalismo inclinábanse por un novo sistema, no cal se restrinxise o poder do rei a favor do pobo e se establecese a separación depoderes defendida polo ilustrado Montesquieu.
As Cortes reuníronse en Cádiz o 24 de setembro de 1810, e supuxo o seo da coñecida como “Pepa” ou Constitución de 1812. Nas Cortes reuníronseeclesiásticos, avogados, deputados de case media, e en menor medida nobres, altos cleros, campesiños ou comerciantes. Entre o conxunto dos asistentes imperaban dúas tendencias ideolóxicas moi diferenciadas: porunha banda atopábanse os partidarios do liberalismo ou liberais e na posición contraria estaban os partidarios do réxime absolutista.
Estas Cortes supuxeron o seo de cambios importantes, especialmenteno ámbito lexislativo. Elaboraron numerosos decretos inspirados nos principios ideolóxicos do liberalismo, nos que defenderon un novo modelo político, administrativo social e económico.
Entre osdecretos elaborados nestas cortes destacan a proclamación da soberanía nacional (fronte a soberanía real de orixe divina defenderon que a soberanía residía nas Cortes) e separación de poderes (fronte aopoder absoluto). Declaraban a Fernando VII o único rei lexítimo do pobo español, así como renegaban da cesión da Coroa a favor de Napoleón. Outra das medidas con maior repercusión foi a supresión dosseñoríos xurisdicionais e dos privilexios de orixe feudal. Só queda o señorío territorial (propiedade da terra). Suprímense tamén os impostos feudais e as corveas, quedando unicamente os foros....